Z Małopolska w II Wojnie Światowej

BARANÓWNA Wiktoria.  
Urodzona 24 kwietnia 1910 r. w Zielonkach k. Krakowa. Córka Antoniego i Anny z domu Bąbek. Ukończyła seminarium nauczycielskiego w Krakowie. Pracowała jako nauczycielka. Od 1938 r. mieszkała w Morawczynie. Od początku okupacji niemieckiej w swym domu ukrywała poszukiwanych przez Gestapo. Pośredniczyła w kierowaniu uchodźców na Węgry. Od 1940 r. prowadziła skrzynkę konspiracyjną Obwodu Nowy Targ Związku Walki Zbrojnej, a później Armii Krajowej. Korespondencję i małe przesyłki kierowała do Krakowa przez Florentynę Plewinę. Od 1943 r. współpracowała z oddziałem Bolesława Duszy „Szarota”. W wyniku meldunku konfidenta została 30 listopada 1943 r. aresztowana. Wywieziono ją do Zakopanego. Przez trzy tygodnie torturowano ją w „Palace”.   
23 grudnia 1943 r. została rozstrzelana z Florentyną Plewiną przed szkołą w Morawczynie. Pochowano ją na cmentarzu w Klikuszowej.          
Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945, Warszawa 1988, s. 27;