Z Małopolska w II Wojnie Światowej
BORELOWSKI Wacław Józef.
Urodzony 21 lutego 1903
r. w Przemyślu. Syn Stanisława Izydora
Borelowskiego (1855-1909, inżyniera) i Florentyny z d Cywińskiej (1868-1905). Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował m.in. w szkole powszechnej w Białej (dziś Bielsko-Biała). W latach 1936-1938 przebywał w Szwajcarii jako delegat polski w Biurze Wychowania działającym przy Lidze Narodów w Genewie. W chwili wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany i wyruszył na front. Po rozbiciu Armii „Kraków” wrócił do Krakowa i wstąpił do Związku Walki Zbrojnej i Szarych Szeregów. Współtworzył już we wrześniu 1939 r. podziemne pismo „Informacje Radiowe”, wiosną 1940 r. przemianowane na „Przegląd Polski”. Brał udział w tajnym nauczaniu w Szkole Powszechnej nr 39 w Krakowie. W wyniku wielkiej wsypy został 11 maja 1941 r. aresztowany przez gestapo we własnym mieszkaniu przy ul. Wilka-Wyrwińskiego 7. Osadzono go na krótko w więzieniu przy ulicy Montelupich w Krakowie. Został wywieziony do KL Auschwitz. Otrzymał numer obozowy 17341.
Wg informacji zawartej w telegramie komendantury obozu zmarł 3 września 1941 r. w KL Auschwitz.
Od 28 stycznia 1933 r. był żonaty z Janiną
Gumowską(córką Jana, więźnia KL Auschwitz), miał dwóch synów: Kazimierza (ur. 1935 r.) i Marcina (ur. 1941).
Kurowska Magdalena, Powstanie i
pierwszy okres działalności krakowskich Szarych Szeregów. Wrzesień 1939-maj
1941; Wroński Tadeusz, Kronika
okupowanego Krakowa. Kraków 1974, s. 163; Żywicki Jerzy, Jana Gumowskiego motywy polskie. Studium o
tekach litograficznych. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2003, s. 26, 97.