Z Małopolska w II Wojnie Światowej

ADAMOWSKI Piotr Igor.        
Urodzony w 1912 r. w Żółkwi. Był absolwentem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Pracował w biurze hipotecznym przy Sądzie Grodzkim w Żółkwi. W latach 1940 - 1941 był sędzią ludowym w Rawie Ruskiej pod okupacją sowiecką. W czasie okupacji niemieckiej (lata 1941 - 1944) pracował w miejscowości Dębie jako buchalter. Od stycznia 1945 r. służył w ludowym Wojsku Polskim. W 1946 r. był sędzią w Wojskowym Sądzie Rejonowym w Łodzi. W 1949 r. wydawał wyroki jako sędzia Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie. Na początku kariery jako sędziemu bezpartyjnemu powierzano mu sprawy mniejszej wagi. Z biegiem czasu przełożeni nabrali do niego zaufania i powierzali mu również sprawy „trudne”. Jako sędzia Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie na sesji wyjazdowej w Wołominie wraz z Edwardem Hollerem i Marianem Gallasem w sprawie - Sr. 1331/50 w trybie doraźnym skazał na karę śmierci Stanisława Zacheja za udział w Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym (udzielanie kwatery i wyżywienia - art. 14 Małego Kodeksu Karnego, w 1992 r. Sąd w wyniku rewizji wyrok unieważnił). Przewodniczył rozprawom Rejonowego Sądu Wojskowego który skazał na karę śmierci: Jana Sieradzkiego, Jana Różyckiego, Seweryna Oryla (trzykrotna kara śmierci), Wacława Michalskiego (trzykrotna kara śmierci), Karola Rakoczego (trzykrotna kara śmierci), Stanisława Konczyńskiego (dwukrotna kara śmierci), Zygfryda Kulińskiego (dwukrotna kara śmierci), Stanisława Dacza (Pacza  ?), Jerzego Jurkiewicza, Witolda Andrzejewskiego, Macieja Jelenia, Romualda Woźnickiego, Czesława Grelinuka (Grzesiczuka  ?), Karola Sęka, Stanisława Okwińskiego, Tadeusza Moniuszko, Włodzimierza Miączyńskiego, Tadeusza Ślesickiego, Bogusława Główkę, Borysa Szacmana (Szaimana ?), Roberta Wałachowskiego, Mariana Malinowskiego, Eugeniusza Szczycińskiego, Jana Wydrzyńskiego, Stanisława Mazurka, Lecha Wałachowskiego, Marię Orda, Zbigniewa Rotkiela, Tadeusza Jędrzejkiewicza, Woltera Hellenhina, Augustyna Kanię, Mariana Szymczaka, Józefa Babiarza, Jerzego Lenczewskiego. Sądził także nieletnich. Skazał na długoletnie więzienie 10 uczniów szkół średnich, wśród których w chwili aresztowania: jeden miał 14, jeden 15, a trzech po 16 lat.