Z Małopolska w II Wojnie Światowej

ANCZYC Władysław Ludwik,.        
Urodzony 12 grudnia 1823 r. w Wilnie. Syn Zygmunta i Barbary z d. Hrehorowicz (aktorów). W Krakowie uczęszczał do szkoły średniej. Brał udział w powstaniu krakowskim w 1846 r. Był więziony przez władze austriackie. W 1847 r. ukończył studia farmaceutyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1848 r. zadebiutował w redagowanym przez siebie satyrycznym piśmie „Dodatek do Świstaka”. W 1849 r. został adiunktem katedry Chemii i Farmacji. W latach 1858-1867 mieszkał w Warszawie. W latach działał w Towarzystwie Rolniczym w Królestwie Polskim. Od 1861 r. redagował pismo „Kmiotek”. W 1863 r. założył pismo „Wędrowiec”. Redagował pisma powstańcze „Kosynier” i „Partyzant”. Używał literackich pseudonimów „Kazimierz Góralczyk”, „W.A. Lassota” W 1866 r. przeszedł z redakcji „Kmiotka” do redakcji „Przyjaciela Dzieci”. W 1868 r. powrócił do Krakowa. Prowadził ożywioną działalność literacką i oświatową. Uczestniczył w wydawnictwach Czytelni Ludowej i Towarzystwa Oświaty Ludowej. W 1875 r. został właścicielem drukarni. W 1876 r. otrzymał nagrodę w konkursie dramatycznym za sztukę „Emigracja chłopska”. Kolejną nagrodę otrzymał w 1883 r. za „Jana III pod Wiedniem”.
Zmarł 28 lipca 1883 r. w Krakowie.      
Był żonaty, miał synów: Wacława (1866-1938, drukarza i wydawcę) i Stanisława (1868-1927, metaloznawcę).