Z Małopolska w II Wojnie Światowej
ANTOS Tadeusz.
Pochodził z Czarnocina[1]. Dowodził oddziałem Batalionów Chłopskich w Miechowskiem[2]. Współpracował z Polską Partią Robotniczą[3]. 21 lipca 1944 r. jego oddział rozbił posterunek Polskiej Policji w Czarnocinie[4]. 22 lipca 1944 r. odbił aresztowanych w Mikołajowie i Sokolinie[5]. Wg innych źródeł wspólnie z oddziałami S. Bochni i Kołacińskiego-Kaniewskiego uwolnił aresztowanych i przepędził ekspedycję pacyfikacyjną[6]. W. Ryczek oskarżał go o powodowanie śmierci żony i syna, dlatego naprowadził na niego oddział Armii Krajowej „Błyskawica”[7].
Ważniewski Władysław, Bój o
Republikę Pińczowską 1944, Warszawa 1972 s. 12; Ważniewski Władysław, Republika Pińczowska, „Wojskowy Przegląd
Historyczny” 1967 nr 3 s. 187; Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 171,
216;
[1] Ważniewski Władysław, Bój o Republikę Pińczowską 1944, Warszawa 1972 s. 12;
[2] Ważniewski Władysław, Republika Pińczowska, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1967 nr 3 s. 187;
[3] Ważniewski Władysław, Bój o Republikę Pińczowską 1944, Warszawa 1972 s. 12;
[4] Ważniewski Władysław, Republika Pińczowska, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1967 nr 3 s. 187;
[5] Ważniewski Władysław, Republika Pińczowska, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1967 nr 3 s. 187;
[6] Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 216;
[7] Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 171;
