Z Małopolska w II Wojnie Światowej


BASTER Józef. 
Urodzony w 1913 r. w Krakowie. Syn Jana i Kunegundy. Ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Krakowie. Z całą rodziną działał w Związku Odwetu Związku Walki Zbrojnej,  a następnie w Kedywie Armii Krajowej Okręgu Kraków. Używał pseudonimów „Drzewiecki” i „Rak”. Po raz pierwszy został aresztowany z rodzicami i braćmi 5 czerwca 1940 r. Osadzono go w więzieniu Montelupich. Został zwolniony 15 sierpnia 1940 r. z braku dowodów winy i na skutek uznania za psychicznie chorego. Pracował w Urzędzie Skarbowym przy ul. Wiślnej 7. W październiku 1940 r. czasie próby jego podpalenia został poparzony. Zdołał zbiec z miejsca akcji. Przechwytywał donosy do gestapo na Poczcie Głównej. Pod płaszczykiem administracji domu prowadził przy ul. Starowiślnej 33 lokal kontaktowy Kedywu. Był szefem łączności Kedywu Okręgu Armii Krajowej Kraków. Prowadził rozpoznanie meliny konfidenta gestapo Diamanda przy Sławkowskiej 6. W stopniu podporucznika uczestniczył w przygotowaniach do odbicia Józefa Spychalskiego z więzienia Montelupich. Był dowódcą krakowskiego Kedywu. W czasie przygotowań do „Burzy” został oficerem łączności Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała” działającego na terenie Obwodu Armii Krajowej Miechów. Po raz drugi został aresztowany 6 sierpnia 1944 r. wraz z matką w jej krakowskim mieszkaniu. Ponownie osadzono go w więzieniu Montelupich. W czasie śledztwa był torturowany, wieszano go za skute ręce na drzwiach przy ul. Pomorskiej 2, duszono maską przeciwgazową. Wywieziono go we wrześniu 1944 r. do KL Flossenburg. Zbiegł z obozu 27 października 1944 r. Po powrocie do Krakowa w listopadzie 1944 r. nadal działał w Kedywie. Został awansowany na stopień kapitana. Po wojnie pracował, przeszedł na rentę.  
Zmarł 15 czerwca 1985 r. w Krakowie, został pochowany na cmentarzu Rakowickim.   
Odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy (nr 13440), Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim. 
Był żonaty z Zofią Napora (łączniczką krakowskiego Kedywu, zmarłą ok. 1992 r.), miał dwóch synów: Krzysztofa i Janusza (dyrektora „Mestii” na rogu Szlaku i Warszawskiej w Krakowie).
Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Kraków 1972, s. 39, 43, 135, 187; Nuszkiewicz Ryszard, Uparci, Warszawa 1983, s. 155, 174, 254, 262; Nuszkiewicz Ryszard, Wyrok, „Kraków” 1984 nr 2, s. 27-29; Odznaczeni orderem Virtuti Militari klasy V w latach 1939-1945, „Informator światowego Związku Żołnierzy AK 1995, s. 18; Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945, Warszawa 1988,s. 30, 158; Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 396; Z żałobnej karty: Józef Baster, „Kierunki” 1985 nr 51, 52 s. 23;