Z Małopolska w II Wojnie Światowej

BOGDANOWSKI Wincenty.      
Urodzony 31 stycznia 1894 r. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Walczył na frontach I wojny światowej[2] i w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Miał stopień naukowy doktora[3]. W 1929 r. został dyrektorem Spółki Akcyjnej Fabryk Porcelany w Ćmielowie[4]. Mieszkał przy ul. Mickiewicza 29 w Krakowie. W 1935 r. wybrano go do Rady Miasta Krakowa. Był prezesem Robotniczego Klubu Sportowego „Garbarnia” [5]. W 1939 r. mianowano go wiceprezydentem Krakowa[6]. 20 października 1939 r. został powołany przez Komisarza Krakowa Ernsta Zörnera do Rady Przybocznej Miasta Krakowa. Aresztowano go 8 listopada 1939 r. i osadzono w więzieniu Montelupich[7]. Został zwolniony w grudniu 1939 r[8]. W stopniu majora należał do Armii Krajowej. Z jego inicjatywy w 1950 r. utworzono Wydział Ceramiczny Akademii Górniczo Hutniczej. W 1957 r. doprowadził do reaktywacji Bractwa Kurkowego w Krakowie. W latach 1964-1965 był Królem Kurkowym[9] i prezesem Zarządu Zrzeszenia Właścicieli Nieruchomości[10].       
Zmarł 2 września 1982 r.         
Posiadał odznaczenia[11]. 
Był żonaty, miał syna Janusza.  
Bogdanowski Wincenty, Okupacja - pierwsze dni, „Kraków” 1986 nr 3 s. 33, 36; Wroński Tadeusz, Kronika Okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47;