Z Małopolska w II Wojnie Światowej
(Utworzył nową stronę „<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View...”) |
|||
| Linia 640: | Linia 640: | ||
<![endif]--> | <![endif]--> | ||
| − | '''DUBIEL Józef'''. | + | '''DUBIEL Józef'''. |
| − | Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu '''„Powróz”'''.<span style="mso-ansi-language:IT"> <span lang="IT">We [[ | + | Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu '''„Powróz”'''.<span style="mso-ansi-language:IT"> <span lang="IT">We [[1942 wrzesień|wrześniu 1942]] r. podczas próby aresztowania |
| − | przez SS-Scharf</span></span>ü<span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">hrera [[ | + | przez SS-Scharf</span></span>ü<span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">hrera [[KWAST Max|Maxa |
| − | Kwasta]] </span>i SS-Oberscharführera [[ | + | Kwasta]] </span>i SS-Oberscharführera [[CHRISTIANSEN Egon|Egona Christiansena]] <span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">został ranny w strzelaninie przy ul. Karmelickiej gdzie |
pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany). | pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany). | ||
Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu | Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu | ||
| − | Montelupich.. </span>Załamał się w pierwszym dniu przesłuchań. <span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">Przyznał się do dzialalności lewicowej</span><span lang="IT"> </span>i wsypał towarzyszy. Został zwolniony z więzienia w zamian za zgodę na współpracę z Gestapo. Po złożeniu kilku meldunków zerwał współpracę. Ukrywał się na prowincji. Po wojnie był wiceministrem Ziem Odzyskanych. Został aresztowany w końcu lat czterdziestych XX w. Skazano go na początku lat pięćdziesiątych na podstawie materiałów dostarczonych z Departamentu X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przez Józefa Światłę na 10 lub 12 lat więzienia. Został zwolniony po 6 latach (jeszcze przed Październikiem 1956 r.). | + | Montelupich.. </span>Załamał się w pierwszym dniu przesłuchań. <span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">Przyznał się do dzialalności lewicowej</span><span lang="IT"> </span>i wsypał towarzyszy. Został zwolniony z więzienia w zamian za zgodę na współpracę z Gestapo. Po złożeniu kilku meldunków zerwał współpracę. Ukrywał się na prowincji. Po wojnie był wiceministrem Ziem Odzyskanych. Został aresztowany w końcu lat czterdziestych XX w. Skazano go na początku lat pięćdziesiątych na podstawie materiałów dostarczonych z Departamentu X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przez Józefa Światłę na 10 lub 12 lat więzienia. Został zwolniony po 6 latach (jeszcze przed Październikiem 1956 r.). |
| − | Był żonaty. Miał syna. | + | Był żonaty. Miał [[DUBIEL|syna]]. |
Bratko Józef, ''Gestapowcy,'' Kraków 1985, s. 61; Garas Józef, ''Oddziały Gwardii i Armii Ludowej w Obwodzie Krakowskim. Rodowody, zarys organizacyjny'', „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1960 nr 4, s. 180; Zając Józef, ''Toczyły się boje, ''Warszawa 1965, s. 48, 49; | Bratko Józef, ''Gestapowcy,'' Kraków 1985, s. 61; Garas Józef, ''Oddziały Gwardii i Armii Ludowej w Obwodzie Krakowskim. Rodowody, zarys organizacyjny'', „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1960 nr 4, s. 180; Zając Józef, ''Toczyły się boje, ''Warszawa 1965, s. 48, 49; | ||
Wersja z 17:11, 25 paź 2023
DUBIEL Józef.
Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu „Powróz”. We wrześniu 1942 r. podczas próby aresztowania przez SS-Scharführera Maxa Kwasta i SS-Oberscharführera Egona Christiansena został ranny w strzelaninie przy ul. Karmelickiej gdzie pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany). Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu Montelupich.. Załamał się w pierwszym dniu przesłuchań. Przyznał się do dzialalności lewicowej i wsypał towarzyszy. Został zwolniony z więzienia w zamian za zgodę na współpracę z Gestapo. Po złożeniu kilku meldunków zerwał współpracę. Ukrywał się na prowincji. Po wojnie był wiceministrem Ziem Odzyskanych. Został aresztowany w końcu lat czterdziestych XX w. Skazano go na początku lat pięćdziesiątych na podstawie materiałów dostarczonych z Departamentu X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przez Józefa Światłę na 10 lub 12 lat więzienia. Został zwolniony po 6 latach (jeszcze przed Październikiem 1956 r.).
Był żonaty. Miał syna.
Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 61; Garas Józef, Oddziały Gwardii i Armii Ludowej w Obwodzie Krakowskim. Rodowody, zarys organizacyjny, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1960 nr 4, s. 180; Zając Józef, Toczyły się boje, Warszawa 1965, s. 48, 49;
