Z Małopolska w II Wojnie Światowej

(Różnice między wersjami)
 
Linia 644: Linia 644:
 
Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu '''„Powróz”'''.<span style="mso-ansi-language:IT"> <span lang="IT">We [[1942 wrzesień|wrześniu 1942]] r. podczas próby aresztowania
 
Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu '''„Powróz”'''.<span style="mso-ansi-language:IT"> <span lang="IT">We [[1942 wrzesień|wrześniu 1942]] r. podczas próby aresztowania
 
przez SS-Scharf</span></span>ü<span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">hrera [[KWAST Max|Maxa
 
przez SS-Scharf</span></span>ü<span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">hrera [[KWAST Max|Maxa
Kwasta]] </span>i SS-Oberscharführera [[CHRISTIANSEN Egon|Egona Christiansena]] <span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">został ranny w strzelaninie przy ul. Karmelickiej gdzie
+
Kwasta]],</span> SS-Oberscharführera [[CHRISTIANSEN Egon|Egona Christiansena]] i <span style="font-size:12.0pt;line-height:150%;font-family:&quot;Times New Roman",serif;
 +
mso-fareast-font-family:Calibri;mso-font-kerning:1.0pt;mso-ansi-language:PL;
 +
mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:AR-SA">SS-Obersturmführera [[HEINEMEYER_Kurt_Reinhold|Kurta Reinholda Heinemeyera]] </span><span lang="IT" style="mso-ansi-language:IT">został ranny w strzelaninie przy ul. Karmelickiej gdzie
 
pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany).
 
pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany).
 
Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu
 
Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu

Aktualna wersja na dzień 18:25, 18 lis 2023


DUBIEL Józef.

Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu „Powróz”. We wrześniu 1942 r. podczas próby aresztowania przez SS-Scharführera Maxa Kwasta, SS-Oberscharführera Egona Christiansena i SS-Obersturmführera Kurta Reinholda Heinemeyera został ranny w strzelaninie przy ul. Karmelickiej gdzie pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany). Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu Montelupich.. Załamał się w pierwszym dniu przesłuchań. Przyznał się do dzialalności lewicowej i wsypał towarzyszy. Został zwolniony z więzienia w zamian za zgodę na współpracę z Gestapo. Po złożeniu kilku meldunków zerwał współpracę. Ukrywał się na prowincji. Po wojnie był wiceministrem Ziem Odzyskanych. Został aresztowany w końcu lat czterdziestych XX w. Skazano go na początku lat pięćdziesiątych na podstawie materiałów dostarczonych z Departamentu X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przez Józefa Światłę na 10 lub 12 lat więzienia. Został zwolniony po 6 latach (jeszcze przed Październikiem 1956 r.).

Był żonaty. Miał syna.

Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 61; Garas Józef, Oddziały Gwardii i Armii Ludowej w Obwodzie Krakowskim. Rodowody, zarys organizacyjny, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1960 nr 4, s. 180; Zając Józef, Toczyły się boje, Warszawa 1965, s. 48, 49;