Z Małopolska w II Wojnie Światowej
DUBIEL Józef.
Był pierwszym komendantem Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Używał pseudonimu „Powróz”. We wrześniu 1942 r. podczas próby aresztowania przez SS-Scharführera Maxa Kwasta, SS-Oberscharführera Egona Christiansena i SS-Obersturmführera Kurta Reinholda Heinemeyera został ranny w strzelaninie przy ul. Karmelickiej gdzie pracował (wsypał go własny syn pracujący jako palacz w kasynie i wcześniej aresztowany). Był przesłuchiwany w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 i w więzieniu Montelupich.. Załamał się w pierwszym dniu przesłuchań. Przyznał się do dzialalności lewicowej i wsypał towarzyszy. Został zwolniony z więzienia w zamian za zgodę na współpracę z Gestapo. Po złożeniu kilku meldunków zerwał współpracę. Ukrywał się na prowincji. Po wojnie był wiceministrem Ziem Odzyskanych. Został aresztowany w końcu lat czterdziestych XX w. Skazano go na początku lat pięćdziesiątych na podstawie materiałów dostarczonych z Departamentu X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przez Józefa Światłę na 10 lub 12 lat więzienia. Został zwolniony po 6 latach (jeszcze przed Październikiem 1956 r.).
Był żonaty. Miał syna.
Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 61; Garas Józef, Oddziały Gwardii i Armii Ludowej w Obwodzie Krakowskim. Rodowody, zarys organizacyjny, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1960 nr 4, s. 180; Zając Józef, Toczyły się boje, Warszawa 1965, s. 48, 49;
