FIK Ignacy

Z Małopolska w II Wojnie Światowej

Wersja z 16:12, 22 lis 2023

FIK Ignacy.

Urodzony 4 kwietnia 1904 roku w Przeciszowie. Jako uczeń Gimnazjum w Wadowicach wstąpił do Czerwonego Harcerstwa. Maturę zdał w Liceum im. J. Sobieskiego w Krakowie. Od 1923 r. studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1925 r. próbował zorganizować Związek Pionierów, który szybko zdelegalizowano. 29 kwietnia 1925 r. został aresztowany. Osadzono go w więzieniu Montelupich. Został przeniesiony do więzienia św. Michała. Zwolniono go. Był członkiem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie”. W latach 1927-1939 pracował jako nauczyciel kolejno w Borszczowie, Pińczowie, Brzeżanach, Oświęcimiu (od 1931 do 1939 w Liceum im. Konarskiego) i Mysłowicach. W 1929 r. ukończył Uniwersytet Jagielloński. W 1931 r. wydał pierwszą książkę. Był krytykiem literackim. We wrześniu 1939 r. nie został zmobilizowany. Po ewakuacji z Górnego Śląska zamieszkał z żoną w Krakowie u sióstr Wielowiejskich przy ul. Kujawskiej 11. Był członkiem Zarządu Spółdzielni „Czytelnik”. 31 grudnia 1939 r. uczestniczył w zebraniu założycielskim organizacji „R” (jak Rewolucja). Wg innych źródeł organizacja ta nazywała się „Polska Ludowa”. Używał pseudonimu „Andrzej”. Wspólnie z Lewińskim wydali w lutem 1940 r. tekst deklaracji i ulotki organizacji „R”. Od lipca 1940 r. współpracował z warszawską grupą konspiracyjną „życiowców”. 6 lutego 1942 r. w jego mieszkaniu zadecydowano o włączeniu organizacji „R” do Polskiej Partii Robotniczej. Współredagował pisma „Na Front”, „R”, „Trybuna Ludowa”, „Trybuna Wolności”. W konspiracji wydał tomik wierszy „Przymierze”. Był sekretarzem Komitetu Okręgowego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. Został aresztowany wraz z żoną 22 lub 28 października 1942 r. w Krakowie przez SS-Obersturmführera Kurta Reinholda Heinemeyera i SS-Oberscharführera Egona Chriansena. Był przez niego torturowany w czasie śledztwa w więzieniu Montelupich. Przyznał się do działalności konspiracyjnej.

Został rozstrzelany 26 listopada 1942 r. w więzieniu Montelupich (wg innego źródła w Krzesławicach).

W 1936 r. ożenił się z Heleną (więźniarką gestapo).

Bartelski Lesław M., Konspiracja i wiersze, „Gazeta Krakowska” 1986 nr 20, s. 3; Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 55; Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 27; Głębocki Wiesław, Mórawski Karol, Kultura walcząca, Warszawa 1985, s. 170; Gronczewski Edward, Ludzie czynu, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1964 nr 3, s. 233, 234; Hein Wincenty, Jakubiec Czesława, Montelupich, Kraków 1985, s. 122, 251; Jarowiecki Jerzy, Konspiracyjna prasa w Krakowie w latach okupacji hitlerowskiej 1939-1945, Kraków 1986, s. 115; Machejek Władysław, PPR w Krakowie - luty 1942, „Gazeta Krakowska” 1987 nr 30 z dn. 5 lutego 1987 r., s. 3; Polski ruch robotniczy w okresie wojny i okupacji hitlerowskiej, Warszawa 1964, s. 68, 201; Przegląd ważniejszych wydarzeń z dziejów PPR, GL i AL. cz.1, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1972 nr 1, s. 437; Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945, Warszawa 1988, s. 102; Syzdek Włodzimierz, Wierzył w słuszność idei, „Za Wolność i Lud” 1984 nr 14, s. 7, 8; Turlejska Maria, Prawdy i fikcje, Warszawa 1968, s. 258; Uziembło Adam, Ludzie i Tatry, Kraków 1987, s. 304; Zając Józef, Toczyły się boje, Warszawa 1965, s. 22, 37; Zając Stanisław, W pobliżu siedziby Hansa Franka, Warszawa 1986, s. 52; Żukow-Karczewski Marek, Książka pod okupacją, „Kraków” 1989 nr 3, s. 55;