Z Małopolska w II Wojnie Światowej


GOŁĄB Stanisław.      
Urodzony 26 lipca 1902 r. w Travniku w Bośni.
Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Od 1920 r. studiował matematykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1922-1923, jeszcze jako student, pracował na stanowisku pomocnika asystenta Katedry Matematyki Akademii Górniczej w Krakowie. W 1924 r. ukończył studia. W 1928 r. wyjechał na dalsze studia do Delft w Holandii. Tam napisał swoją pracę doktorską. Obronił ją w 1931 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1932 r. habilitował sie na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy “Zagadnienia metryczne geometrii Minkowskiego”. Prowadził wykłady na uniwersytecie Jagiellońskim. Jednocześnie był adiunktem Akademii Górniczej w Krakowie. Pracował nad problematyką geometrii różniczkowej i równań funkcyjnych. W 1934 r. współtworzył teorię obiektów geometrycznych. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie „Sonderaktion Krakau”[1]. Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków). 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku. 8 lutego 1940 r. został zwolniony z obozu[6]. Wg Stanisława Urbańczyka 4 marca 1940 r. przeniesiono go do KL Dachau. 21 grudnia 1940 r. został zwolniony z obozu[7]. Powrócił do Krakowa. Uczestniczył w tajnym nauczaniu. W 1946 r. został profesorem nadzwyczajnym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1948 r. profesorem zwyczajnym. Kierował Katedrą Matematyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Był kierownikiem Działu Geometrii w Państwowym Instytucie Matematycznym (od 1950 r. Instytucie Matematyki Polskiej Akademii Nauk). W latach 1950 – 1955 byl profesorem kontraktowym Wyższej szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W 1954 r. został kierownikiem Katedry Geometrii na Wydziale Matematyki Fizyki Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1972 r. przeszedł na emeryturę. Opublikował wiele prac naukowych i podręczników.
Zmarł 30 kwietnia 1980 r. w Krakowie.           
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta (1937 r.), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1956 r.), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1967 r.).      
Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 267; <span style="font-size:10.0pt" lang="IT" />[[|S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? ]]http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html<span style="mso-bookmark:_Hlk94803555" /> [dostęp 19 czerwca 2020];  Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 227, 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402; www.matematycy.interklasa.pl (2013.03.02);



[1] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[2] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[3] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[4] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[5] Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402;

[6] Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402;

[7] Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 272, 227;