Z Małopolska w II Wojnie Światowej

GRODZIŃSKI Zygmunt.     
Urodzony 24 kwietnia 1896 r. w Limanowej. Syn Władysława (profesora biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego). Brał udział w I wojnie światowej. Uczestniczył w walkach z Czechami o Śląsk Cieszyński. Zajmował się anatomią porównawczą i embriologią. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie „Sonderaktion Krakau”[1]. Osadzono go w więzieniu Montelupich[2]. Został przeniesiony do koszar przy ul. Mazowieckiej w Krakowie[3]. Przewieziono go do więzienia we Wrocławiu[4]. Został osadzony w KL Sachsenhausen[5]. 8 lutego 1940 r. został zwolniony z obozu[6]. Produkował dla Armii Krajowej szczepionkę przeciwtyfusową. Po wojnie nadal pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1946 r. mianowano go profesorem zwyczajnym. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk. W latach 1948-1952 i 1957-1958 był sekretarzem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Polskiej Akademii Umiejętności. Od 1956 do 1958 r. był rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opublikował: Anatomia i embriologia ryb, Warszawa 1981; Zoologia: przedstrunowce i strunowce [red.], Warszawa 1979,  
Zmarł 12 października 1982 r. w Krakowie.      
Był żonaty z ? Natanson (córką Władysława).  
Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 267; „Krakowski Rocznik Archiwalny" 1998 nr IV; „Profesor Zygmunt Grodziński we wspomnieniach”, Kraków 2002; Śródka Andrzej, Uczeni polscy XIX–XX stulecia, tom I: A–G, Warszawa 1994, s. 585–586 (z fotografią); Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402;<span style="mso-ansi-language:PL" />