Z Małopolska w II Wojnie Światowej

HOBORSKI Antoni Maria Emilian.         

Urodzony 1 kwietnia 1879 r. w Tarnowie. Studiował matematykę na uniwersytetach Jagiellońskim, w Getyndze i na Sorbonie. W 1908 r. uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1911 r. habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1919 został profesorem zwyczajnym w tworzonej w Krakowie Akademii Górniczej. Był jej głównym organizatorem i pierwszym rektorem. Od 1919 był także dziekanem Wydziału Górniczego. W 1921 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był założycielem i pierwszym redaktorem czasopisma naukowego Opuscula Mathematica. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie „Sonderaktion Krakau”[1].  Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków. 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku. Odmroził nogi. 19 stycznia 1940 r. amputowano mu palce u nóg. 8 lutego 1940 r. został formalnie zwolniony z obozu, ale go nie opuścił.   
Zmarł 9 lutego 1940[1] r. w KL Sachsenhausen na zakażeni krwi. Ciało spopielono w obozowym krematorium. 
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medalem Za Długoletnią Slużbę.  
Andrys Wiesław, Sonderaktion Krakau, „Za Wolność i Lud” 1989 nr 45, s. 5; Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 269; Iwańczak Witold, Pierwszy rektor AGH, “Niedziela” 2012 nr 47 s. 20, 21; S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html [dostęp 19 czerwca 2020]; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 119; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 403;

<span style="font-size:10.0pt" lang="IT"</span>