Z Małopolska w II Wojnie Światowej

IGLEWSKI Antoni.
Urodzony w 1899 r. W latach 1915-1918 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. Walczył w Powstaniu Wielkopolskim. Od października 1939 r. działał w konspiracji antysowieckiej. Używał pseudonimu „Ponar”. 18 listopada 1940 r. został aresztowany. Wywieziono go do Moskwy. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski w lipcu 1941 r. został zwolniony. Wyjechał do Anglii. Przeszedł szkolenie specjalne. 18 lutego 1943 r. skoczył do okupowanej Polski. Pozostawał w dyspozycji Komendanta Głównego Armii Krajowej w Warszawie. W czerwcu 1943 r. został przeniesiony na stanowisko oficera inspekcyjnego oddziałów partyzanckich Okręgu Kraków Armii Krajowej. Z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego przewieziony do Warszawy, gdzie został zoperowany. W marcu 1944 r. przydzielono go na stanowisko oficera dywersji Inspektoratu Miechów Armii Krajowej. Zorganizował szkolenie żołnierzy i dowódców dywersji. Od 25 do 30 maja 1944 r. kierował likwidacją, w ramach Akcji „Kośba”, 70 konfidentów na terenie Inspektoratu. Odrzucił propozycję pracy w sztabie Okręgu. Dowodził Samodzielnym Partyzanckim Batalionem Szturmowym „Suszarnia” w 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Pertraktował we dworze w Bukowskiej Woli z szefem miechowskiego gestapo Philipem Riedingerem. W 1945 r. w Skierniewicach skontaktował się z Józefem Gargaszem nakłaniając go do przyjazdu do Krakowa.    
Zmarł 27 stycznia 1979 r. we Wrocławiu.   
Bystrzycki Przemysław, Znak cichociemnych, Warszawa 2009, s. 20, 256, 257, 258;