Z Małopolska w II Wojnie Światowej

Kabat Mieczysław „Chmura”, „Śliwa” (1911 - 1982), działacz ruchu ludowego.        
Urodzony 20 października 1911 r. w Miechowicach Małych. Syn Jana i Teresy z d. Klimek. Ukończył czteroklasową szkołę ludową w Sikorzycach. Od 1930 r. był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej. W 1931 r. ukończył II Gimnazjum Ogólnokształcące w Tarnowie. W latach 1932 - 1933 odbywał służbę wojskową; był absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Służbę wojskową kończył w 17. pułku piechoty w Rzeszowie. Został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. W 1933 r. rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które musiał przerwać z braku środków finansowych. W 1937 r. ukończył Wyższy Kurs Spółdzielczy przy Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1937 r. był członkiem wojewódzkich władz Spółdzielni Oświatowej Związku Młodzieży Wiejskiej i Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”. W sierpniu 1937 r. uczestniczył w strajku chłopskim w Dąbrowie Tarnowskiej. Został pobity przez policję. W latach 1938 - 1939 był prezesem Spółdzielni Oświatowej. 16 października 1938 r. wybrano go prezesem Zarządu Wojewódzkiego Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici” w Krakowie. Tuż przed wybuchem wojny pracował jako redaktor „Znicza”. We wrześniu 1939 r. służył w 156. pułku piechoty rezerwy. Dostał się do niemieckiej niewoli. Zbiegł z obozu w Krakowie. W listopadzie 1939 r. zorganizował w Szkole Handlowej przy ul. św. Jana 22 punkt kontaktowy Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”. Od 5 grudnia 1939 r. działał we władzach konspiracyjnych jako członek Okręgowego Kierownictwa Ruchu Ludowego. Reprezentował w nim tzw. młodych. Był zwolennikiem pozostawienia niezależnej konspiracji „wiciowej” obok Stronnictwa Ludowego. W grudniu 1939 r. organizował ruch ludowy w rejonie Brzeska. W marcu 1940 r., po zmianach personalnych w Okręgowym Kierownictwie Ruchu Ludowego, opuścił Kraków. Był rewidentem w Wydziale Lustracyjnym Związku Spółdzielni Spożywców „Społem” na teren kieleckiego i Lubelszczyzny oraz delegatem dowództwa na Rzeszowszczyźnie. Rozpatrywano jego kandydaturę na stanowisko Komendanta Okręgu Batalionów Chłopskich. Od grudnia 1941 do czerwca 1942 r. wykładał w Szkole Spółdzielczej dla Dorosłych w Szycach k. Krakowa. Został ściągnięty ponownie do Krakowa dla zrównoważenia pozycji politycznej Narcyza Wiatra. Prowadził lokale konspiracyjne, m.in. przy ul. Wielopole 3 – gdzie mieściła się siedziba Komendy Okręgu Batalionów Chłopskich. W latach 1941 - 1942 pełnił funkcję Inspektora w Komendzie Okręgu Krakowskiego Batalionów Chłopskich. Od wiosny 1943 do stycznia 1945 r. był szefem sztabu VI Krakowskiego Okręgu Batalionów Chłopskich. W stopniu majora, w październiku 1943 r., prowadził rozmowy scaleniowe z pułkownikiem Józefem Spychalskim. Przeprowadzał scalenie Obwodów Miechów (we wrześniu 1943 r.), Brzesko (w październiku 1943 r.), Olkusz (w grudniu 1943 r.), Tarnów i Przeworsk (od grudnia 1943 do stycznia 1944 r.), Tarnobrzeg i Wadowice (w styczniu 1944 r.), Dąbrowa Tarnowska (luty 1944), Kraków (wiosną 1944). Po scaleniu z Armią Krajową został oficerem do specjalnych poruczeń, następnie był adiutantem Komendanta Okręgu Armii Krajowej. W październiku 1944 r., z ramienia Batalionów Chłopskich był członkiem wojskowej komisji śledczej badającej sprawę postrzelenia działacza ludowego Szymona Dudka przez żołnierzy Armii Krajowej. Należał do Centralnego Kierownictwa organizacji „Młody Las”. Był współautorem broszury „Zrąb ideowy BCh”. W 1944 r. pomagał z ramienia Batalionów Chłopskich skoczkom sowieckim. W maju 1944 r. odszedł z Komendy Okręgu Kraków Armii Krajowej. Przeszedł w miechowskie, gdzie współpracował z pismem „Powstaniec”. Dla potrzeb Inspektoratu „Chata” organizował w Marszowicach ośrodek wydający pismo „Chłopi Walczą”. Po wojnie działał nadal w ruchu spółdzielczym i wchodził w skład Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”. W styczniu 1946 r. został wybrany przez Kongres Polskiego Stronnictwa Ludowego na zastępcę członka Zarządu Głównego. Od marca 1946 r. był II sekretarzem, a od czerwca 1946 r. I sekretarzem Zarządu Okręgu Małopolska i Śląsk Polskiego Stronnictwa Ludowego w Krakowie. W maju 1946 r. został prezesem Zarządu Wojewódzkiego Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”. Należał również do Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. 11 listopada 1946 r. został, we własnym mieszkaniu przy ul. Kolberga 16 w Krakowie, aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Przebywał w areszcie przy pl. Inwalidów w Krakowie razem z W. Chrzanowskim. Skazano go 10 września 1947 r. wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego na sześć lat więzienia, pozbawienie praw publicznych i obywatelskich na trzy lata i przepadek mienia. Po wyjściu na wolność, od 1953 r., pracował jako kalkulator warsztatowy w Rzemieślniczej Spółdzielni Pracy Krawieckiej im. Janka Krasickiego. Później przemianowanej na Spółdzielnię „Odzież”. Po październiku 1956 r. wchodził w skład Zarządu Okręgu Kraków Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Od 1959 r. do emerytury w 1975 r. był zatrudniony na stanowisku technologa w Spółdzielni Pracy „Tęcza” w Krakowie.        
Zmarł 10 lutego 1982 r. w Krakowie.        
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi.        
Czerny E., Polska Walcząca, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1991 nr 3/4; Fitowa Alina, Bataliony Chłopskie w Małopolsce, Warszawa 1984; Jarowiecki Jerzy, Konspiracyjna prasa w Krakowie w latach okupacji hitlerowskiej 1939 - 1945, Kraków 1986; Kulińska Lucyna, Narodowcy. Z dziejów obozu narodowego w Polsce w latach 1944-1947, Warszawa – Kraków 1999, s. 52; Łuczywo T., Prześlica Z., Kowal J., Gwoli prawdzie historycznej, „Za Wolność i Lud” 1985 nr 9; Marcinkowski Józef, Na marginesie artykułu Weroniki Wilbik - Jagusztynowej „BCh na Rzeszowszczyźnie”, Wojskowy Przegląd Historyczny” 1970 nr 1; Marcinkowski Józef, Fitowa Alina, Ruch ludowy w Małopolsce i na Śląsku 1939 - 1945, Warszawa 1987; Pietrzykowa A., Region tarnowski w okresie okupacji hitlerowskiej. Polityka okupanta i ruch oporu, Warszawa - Kraków 1984; Proces krakowski, Warszawa 1948; Przybysz Kazimierz, Wojtas A., BCh. O kształt społeczno - polityczny Polski, t. 1, Warszawa 1986; Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Warszawa 1989; Terlecki Ryszard, Dyktatura zdrady. Polska w 1947 roku, Kraków 1991; Wilbik-Jagusztynowa Weronika, BCh na Rzeszowszczyźnie, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1969 nr 1; Z dziejów komunistycznego terroru - wyrok w sprawie przeciwko członkom II ZG WiN, „Zeszyty Historyczne WiN-u” 1992 nr 1; Relacja ustna Aliny Fitowej;