Z Małopolska w II Wojnie Światowej

KABAT Władysław

Kabat Władysław Brzechwa (1906-1981) - oficer Armii Krajowej        
Urodzony 8 lipca 1906 r. w Miechowicach Małych. Syn Jana (rolnika) i Teresy z d. Klimek. Miał rodzeństwo: Jakuba (urodzonego w 1901 r. ), Pawła (urodzonego 1902 r. ), Katarzynę (urodzoną 1904 r. ), Marię (urodzoną 1904 r. ), Stefana (urodzonego 1908 r. ), Mieczysława (urodzonego w 1911 r. ). W latach 1912-1916 uczył się w szkole powszechnej w Sikorzycach. W latach 1919-1927 uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum w Tarnowie, gdzie zdał maturę. W latach 1926-1927 był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej Wici. 14 marca 1928 r. został powołany do służby wojskowej w 16. pułku piechoty w Tarnowie. W maju 1928 r. skierowano go do Szkoły Podoficerów Piechoty w Tarnowie, którą ukończył w stopniu kaprala w październiku 1928 r. 4 listopada 1928 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Krakowie. Ukończył ją 19 maja 1929 r. w stopniu plutonowego podchorążego. Od 19 maja do 15 sierpnia 1929 r. dowodził plutonem w 16. pułku piechoty w Tarnowie. 15 sierpnia 1929 r. skierowano go do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, którą ukończył 15 sierpnia 1931 r. Został mianowany podporucznikiem. Przeniesiono go do 17. pułku piechoty w Rzeszowie. Od 20 września 1931 r. był instruktorem i dowódcą plutonu w Szkole Podchorążych przy 39. pułku piechoty. 19 marca 1936 r. został awansowany na stopień porucznika. Od 19 czerwca 1936 r. dowodził kompanią i był adiutantem batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza Nowe Troki. W 1938 r. ukończył kurs dowódców kompanii w Rembertowie. 19 marca 1939 r. awansowano go na stopień kapitana. We wrześniu 1939 r. dowodził 7. kompania. Od 2 września 1939 r. podlegał III batalionowi 133. pułku piechoty rezerwy 33. Dywizji Piechoty Rezerwy w walkach nad Narwią. 27 września 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. 30 września 1939 r. zdołał zbiec z niewoli w Ostrowcu. Od grudnia 1939 r. należał do konspiracyjnego Stronnictwa Ludowego. W lutym 1940 r. mianowano go komendantem Obwodu Dąbrowa Tarnowska Związku Walki Zbrojnej. Od marca 1940 r. do kwietnia 1943 r. był komendantem Obwodu Brzesko Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Uczestniczył w akcji II Most. Dowodził oddziałami osłony w operacji III Most, podczas przygotowań do operacji kwaterował w Przybysławicach. W maju i czerwcu 1944 r. szkolił oddziały partyzanckie na terenie pow. brzeskiego. Był inspektorem Batalionów Chłopskich w stopniu podpułkownika. 17 lipca 1945 r. zgłosił się na ochotnika do ludowego Wojska Polskiego. Od 18 lipca 1945 r. był I pomocnikiem szefa sztabu 37. pułku piechoty. 10 października 1945 r. został przeniesiony na stanowisko dowódcy III batalionu 37. pułku piechoty. 15 października 1945 r. ujawnił swoją działalność w Armii Krajowej. Był podejrzewany przez Informację Wojskową o przynależność do Narodowych Sił Zbrojnych w 1940 r. Podejrzenia te doprowadziły do jego aresztowania i wielomiesięcznego uwięzienia. W wyniku urazów odniesionych w czasie śledztwa amputowano mu obie nogi. 14 marca 1946 r. został formalnie zdemobilizowany z wojska. Od listopada 1946 r. był sekretarzem w nadleśnictwie Sobótka k. Wrocławia. Od 3 marca 1948 r. został księgowym w miejscowej Gminnej Spółdzielni, a od marca 1954 r. głównym księgowym Gminnej Spółdzielni Sobótka. Od 1 marca 1956 r. pracował jako tabelowy w Strzeblowskiej Kopalni Surowców Mineralnych. W maju 1961 r. przeszedł na rentę. 13 marca 1969 r. zweryfikowano go w stopniu podpułkownika.        
Zmarł w Sobótce w 1981 r.        
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych (11 listopada 1941 r. ), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1938 r. ), Medalem Dziesięciolecia, Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (1938 r. ), Krzyżem Partyzanckim.        
Był żonaty z Bronisławą Kabat (kuzynką), miał dwóch synów: Wiesława (urodzonego w 1945 r. ) i Zdzisława (urodzonego w 1948 r. )        
Akta personalne w CAW 1449/70/236; Bartosz Władysław, Jeszcze o Dakocie nad Radłowem, Za Wolność i Lud 1990 nr 2, s. 12; Musiałek-Łowicki S., Akcja III Most, Kierunki 1973 nr 30, s. 10; Orszulak J., Jeszcze o Dakocie nad Radłowem, Za Wolność i Lud 1989 nr 44, s. 12; Wojewódzki Michał, Akcja V-1, V-2, Warszawa 1984, s. 324, 329, 330, 332-334, 337, 339-344, 346, 347, 349, 351, 353-357, 359-362, 364-367, 375, 426;