Z Małopolska w II Wojnie Światowej


KLECZKOWSKI Adam Marian.   
Urodzony 25 marca 1883 r. w Krakowie. Syn Antoniego (dziennikarza, dramaturga) i Marii z d. Bodnickiej. Był uczniem Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W latach 1901-1905 studiował językoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1905-1906 kontynuował studia na Uniwersytecie we Fryburgu. Od 1906 r. był nauczycielem języków polskiego i niemieckiego w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W 1908 r. zaczął uczyć w Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie. W 1913 r. obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim doktorat na podstawie pracy Rejestr przyjemu i wydania pieniędzy na budowę galeony w roku 1570. Od 1915 r. był członkiem Komisji Językowej Polskiej Akademii Umiejętności. W 1918 r. został członkiem Komisji Języka Polskiego. W 1919 r. habilitował się na Uniwersytecie Poznańskim. Został profesorem tegoż Uniwersytetu i kierownikiem Katedry Filologii Germańskiej. Należał od 1920 r. do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1920 r. został pierwszym Filistrem honorowym poznańskiej Korporacji Magna Polonia. W 1922 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1927-1939 redagował i przygotował do wydania Słownik morski polsko-angielsko-francusko-niemiecko-rosyjski w sześciu tomach. W 1929 r. został powołany na członka-korespondenta Polskiej Akademii Nauk. W 1931 r. wybrano go na funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego. W 1931 r. objął stanowisko przewodniczącego Komisji Terminologicznej Morskiej. Był przewodniczącym Oddziału Poznańsko-Pomorskiego Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego. Był członkiem-korespondentem Schiller-Akademie w Monachium. W 1933 r. przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński. Objął kierownictwo Katedry Filologii Germańskiej. W latach 1934-1935 był sekretarzem Komitetu Ortograficznego. Został aresztowany 6 listopada 1939 r. w czasie Sonderaktion Krakau. Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji.  7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. Zwolniono go 7 lub 9 listopada 1939 r. z koszar przy ul. Mazowieckiej. W czasie okupacji niemieckiej był od 1941 r. nauczycielem języka polskiego w Szkole Górniczo-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie. W 1946 r. został zastępcą przewodniczącego Komisji Filologii Zachodnio-Europejskiej. W 1947 r. objął na Uniwersytecie Jagiellońskim nadzór nad Katedrą Filologii Angielskiej. W 1947 r. wybrano go członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności. Ogłosił około 90 prac.   
Zmarł 17 listopada 1949 r. w Krakowie.        
Był żonaty z Jadwigą Tureczek (Turetschek), miał dwóch synów, Antoniego Stanisława (urodzonego w 1922 r., zmarłego w 2006 r., hydrogeologa) i Adama Jana (urodzonego w 1924 r., zmarłego w 2005 r., inżyniera, konstruktora samochodów)           
Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 2: K-O (pod redakcją Andrzeja Śródki i Pawła Szczawińskiego), Ossolineum, Wrocław 1984; Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Nie oszczędzać Polski..., Warszawa 1962, s 148; S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html [dostęp 19 czerwca 2020];