Z Małopolska w II Wojnie Światowej

KOWALKOWSKI Jan.     
Urodzony 9 sierpnia 1921 r. w Krakowie[1]. Syn Ksawerego i Heleny z d. Głąbińskiej[2]. Dowodził patrolem likwidacyjnym w Odcinku „Żelbet” Obwodu Kraków-Miasto Armii Krajowej[3]. Używał pseudonimu „Halszka”. Udusił dentystę – konfidenta gestapo - Eugeniusza Pietronia w obecności leżącego na fotelu dentystycznym pacjenta (był nim Heinrich Hamann z krakowskiego gestapo, którego nie rozpoznano, a jego protesty uciszono uderzeniem pięści w twarz). W 1945 r. wstąpił do służby w Wydziale Śledczym Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Krakowie[4]. Mieszkał przy Bernardyńskiej 9[5]. W marcu 1945 r. został aresztowany za działalność okupacyjną[6]. 20 kwietnia 1945 r. w czasie rewizji w jego mieszkaniu znaleziono dwie sztuki broni i wykaz konfidentów gestapo[7]. W kwietniu 1945 r. zwolniono go z więzienia[8]. Powrócił do służby w MO[9]. Ujawnił się 5 października 1945 r.[10], a w listopadzie 1945 r. odszedł na własną prośbę ze służby[11]. Od 1946 r. należał do Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość[12]. Był dowódcą patrolu dywersyjnego w Krakowie[13]. Uczestniczył w trzech akcjach mających na celu pozyskanie środków finansowych[14]. Ujawnił się z tej działalności 6 marca 1947 r. zdając pistolet maszynowy i dwa pistolety[15]. Mieszkał w Krakowie przy Włodkowica[16]. W październiku i listopadzie 1960 r. spotykał się kilkakrotnie z TW „Wisła”, rozmawiał z nim o wspomnieniach, które miały być opublikowane w „Wieściach” [17]. W 1966 r. mieszkał os. Wieczysta [18].
IPN Kr 010/9056 Sprawa ewidencyjno-operacyjna Kowalkowski Jan; IPN Kr Kolekcja Komusińskiego, Ostrzeżenie z 5 VI 1945 r.;