Z Małopolska w II Wojnie Światowej

MAJEWSKI Wojciech.

Pracował jako nauczyciel w Słaboszowie. Dowodził plutonem w gminie Nieszków. Używał pseudonimu „Jaksa”. W kwietniu 1942 r. prowadził wojskowe szkolenie dla członków Batalionów Chłopskich w Słaboszowie (jednym z uczestników był Norbert Michta) na którym niekorzystnie wypowiadał się o ZSRS. 22 kwietnia 1943 r. dowodził likwidacją Stanisława Szczepańczyka i Stanisława Gołębia. 23 kwietnia 1943 r. dowodził likwidacją Zygmunta Madetki "Miglans" w rejonie Kropidła. W czerwcu 1943 r. podczas ćwiczeń jego plutonu przypadkowo zastrzelono Jana Kitę. Latem 1943 r. dowodził akcją odbicia z rąk Ludowej Straży Bezpieczeństwa młynarza ze Śladowa i jego żony. Prowadził nieskuteczne rozmowy z Szymonem Dudkiem i Pilawskim w sprawie scalenia Batalionów chłopskich z Armią Krajową w miechowskiem. W okresie „czuwania” przed akcją „Burza” ubezpieczał ze swoim plutonem radiostację Komendy Okręgu Krakowskiego Armii Krajowej w rejonie Klonowa. W czasie „Burzy” dowodził plutonem i zarazem był zastępcą dowódcy 3. kompanii Samodzielnego Batalionu Szturmowego „Suszarnia” 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Prowadził układy z Niemcami we dworze w Bukowskiej Woli w sprawie swoistego „paktu o nieagresji”. W lipcu 1944 r. brał udział w opanowaniu Działoszyc. W lipcu 1944 r. utworzył posterunek Armii Krajowej w budynku Urzędu Gminy w Słaboszowie. Jego pluton rozbił 28 lipca 1944 r. niemiecki posterunek w Święcicach. 20 sierpnia 1944 r. patrol jego plutonu ostrzelał niemiecki patrol motocyklowy w Śladowie. 28 września 1944 r. ludowcy oskarżyli go w dowództwie 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej o wydanie rozkazu zlikwidowania Szymona Dudka. Wydano nakaz jego aresztowania przez żandarmerię Dywizji. Został aresztowany 29 września 1944 r. przez Antoniego Iglewskiego „Ponar”. W czasie przesłuchania nie przyznał się do winy. Jego pluton walczył 26 października 1944 r. z Ostlegionem w lasach sancygniowskich. Wyznaczono go na stanowisko dowódcy 1. kompanii i zarazem zastępcy dowódcy batalionu szkolnego „Namiot” 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej. W stopniu porucznika kierował referatem kontrwywiadu w dowództwie Korpusu Armii Krajowej (?). 7 stycznia 1945 r. jego pluton wspólnie z oddziałami Malary i „Jóźwy” zatrzymał skład kolejki wąskotorowej koło Ilkowic (akcja ta jako wykonana bez zgody dowództwa spowodowała interwencję Inspektoratu). Ujawnił się 22 września 1945 r. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Działacz Stronnictwa Ludowego Józef Guzik oskarżał go o zabójstwa Bednarka, Józefa Biedy, Jagły, Bronisława Kity, Jana Kity, Zdzisława Mirka, Kazimierza Sitko, Stanisława Sklarza, NN Mikołaja i siedmiu Żydów. Z podobnego zarzutu o zabójstwa Stanisława Gołąba, Zygmunta Nadetko i Stanisława Szczepańczyka został prawomocnie uniewinniony przez sąd wojewódzki w Krakowie wyrokiem z 18 kwietnia 1962 r. (sygn . IV K 23/61). Ponadto Józef Guzik twierdził, że maltretował on listopadzie 1944 r. małżonków Marię i Andrzeja Śliwoniów oraz ograbił ich (miała to być kara za działalność w ruchu ludowym, obmawianie żołnierzy Armii Krajowej, członków Batalionów Chłopskich i Ludowej Straży Bezpieczeństwa oraz za pomaganie Żydom i komunistom). Innymi zarzutami Józefa Guzika był napad i maltretowanie Jana i Józefa Zdechlików oraz Stanisława Warchała.

Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari (nr leg. MON Dk 5624).

Adamczyk Walenty, Ocena książki Józefa Guzika „Racławickie wyzwania”, „Zeszyty Historyczne ZW ZBOWiD” 1988 nr 3 Kraków, s. 34, 35; Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej 1939-1945, Wawrzeńczyce 1983, s., 64; Iglewski Antoni, Walka w Książu Wielkim, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1966 nr 1, s. 433; Kronika krakowska, „Dziennik Polski” 1945 nr 229, s. 6; Michta Norbert, Kiedy zbliżała się wolność, cz.2, „Za Wolność i Lud” 1984 nr 33, s. 7; Michta Norbert, Kiedy zbliżała się wolność, cz.3, „Za Wolność i Lud” 1984 nr 34, s. 8; Michta Norbert, Wspomnienia znad Nidzicy, Warszawa 1970, s. 78, 119, 142, 145, 146, 159; Piwowarski Stanisław, O samodzielnym partyzanckim batalionie „Suszarnia” 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej, „Informator ŚZŻAK Inspektoratu Maria” 1993 nr 15, s. 4, 9, 15; Przybysz Kazimierz, Wojtas Andrzej, Bataliony Chłopskie w walce z okupantem, t.2, Warszawa 1985, s. 226; Ważniewski Władysław, Bój o Republikę Pińczowską 1944, Warszawa 1972, s. 64; Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 160, 276, 285, 294, 295;