Z Małopolska w II Wojnie Światowej

MAŁECKI Mieczysław.      
 Urodzony w 14 lipca 1903 r. w Mielcu (wg innych źródeł w Chabówce). Syn Michała (lekarza weterynarii) i Bronisławy z d. Grodeckiej. Od 1915 r. był uczniem gimnazjum w Złoczowie. Przeniósł się do szkoły w Nowym Targu. W 1923 r. zdał maturę. Na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował filologie: polską i słowiańską oraz romanistykę. W 1927 r. obronił pracę magisterską. W styczniu 1929 r. dokooptowano go do Komisji Językowej Polskiej Akademii Umiejętności. W lutym 1935 r. podjął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim. 1 października 1937 r. utworzono specjalnie dla niego katedrę filologii południowosłowiańskiej, której objął kierownictwo. Od 1937 r. był profesorem filologii południowosłowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Pracował na stanowisku dyrektora Studium Słowiańskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Został aresztowany 6 listopada 1939 r. w czasie Sonderaktion Krakau. <span style="mso-ansi-language:IT" lang="IT" />Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po przewiezieniu krytą ciężarówką 

przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków). 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku. 4 marca 1940 r. przeniesiono go do KL Dachau. 21 grudnia 1940 r. został zwolniony z obozu. Wrócił do Krakowa. Pracował w Institut für Deutsche Ostarbeit. W kwietniu 1942 r. został Pełnomocnikiem Rektora do Spraw Tajnego Nauczania. Od maja 1942 r. był organizatorem i wykładowcą tajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. 24 stycznia 1945 r. objął obowiązki profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego. 29 kwietnia 1945 r. minister oświaty zawiesił go w obowiązkach jako podejrzanego o kolaborację z Niemcami. Został zrehabilitowany przez Komisję Dyscyplinarną. W lipcu 1945 r. został wybrany na członka Polskiej Akademii Umiejętności. W listopadzie 1945 r. mianowano go profesorem zwyczajnym nowo utworzonej katedry dialektologii słowiańskiej. Był też dyrektorem studiów słowiańskich.  
Zmarł 3 września 1946 r. w Krakowie (wg innych źródeł w Kłodzku), został pochowany w Rabce.      
Alma Mater w podziemiu, Kraków 1964, s. 29; Malawski Stanisław, Księgarskie konspiracje, Warszawa 1966, s. 112; Ne cedat Academia..., Kraków 1975, s. 91; Nekrolog Mieczysława Małeckiego „Dziennik Polski” 1946 nr 245, s. 4; Orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej, „Dziennik Polski” 1945 nr 161, s. 2; Postępowanie dyscyplinarne przeciw profesorom oskarżonym o współpracę z Niemcami, „Dziennik Polski” 1945 nr 83, s. 2; S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html [dostęp 19 czerwca 2020]; Sierotwiński Stanisław, Krakowskie podziemie literackie pod okupacją hitlerowską, Kraków 1971, s. 38; Ulica imienia ..., „Echo Krakowa” 1989 nr 160, s. 4; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 405;