Z Małopolska w II Wojnie Światowej

MIJAL Kazimierz

MIJAL Kazimierz, (1910-2010) działacz komunistyczny.        
Urodzony 15 września 1910 r. w Wilkowie, pow. Grójec1. Miał siedemnaścioro starszego rodzeństwa2. W czasie służby wojskowej w maju 1932 r. miał wypadek3. Został przeniesiony do rezerwy, a wojsko zagwarantowało mu, w charakterze odszkodowania, pracę w Komunalnej Kasie Oszczędności w Warszawie4. Szybko awansował w strukturach banku5. Rozpoczął zaoczne studia w Szkole Nauk Politycznych, w ich ukończeniu przeszkodził mu wybuch II wojny światowej6. Nawiązał kontakty ze środowiskami lewicowymi. W 1941 r. wstąpił do niewielkiej organizacji konspiracyjnej Proletariusz7. W domu teściowej poznał wszystkich członków Grupy Inicjatywnej Polskiej Partii Robotniczej8. Opracował plan akcji Gwardii Ludowej PPR na Komunalną Kasę Oszczędności w Warszawie, gdzie skonfiskowano ponad milion złotych. Był pierwszym prezydentem powojennej Łodzi. Bardzo cenił Stalina, ale kiedy Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej polecił przemianowanie głównych ulic miast w Polsce na ulice Stalina zastosował się do tego polecenia dosłownie. W Łodzi nazwę zmieniła niewielka uliczka Główna, a nie najważniejsza arteria w centrum miasta9. W grudniu 1945 r. został zastępcą członka KC PZPR10. Od 1947 r. był kierownikiem Kancelarii Prezydenta, najbliższym współpracownikiem Bolesława Bieruta11. W 1948 r. wszedł do KC, jako pełnoprawny członek12. W 1950 r. odszedł z Kancelarii Prezydenta13. W 1952 r. został szefem Urzędu Rady Ministrów14. Na VIII Plenum KC PZPR w październiku 1956 r. jako jedyny głosował przeciwko kandydaturze Władysława Gomułki na I sekretarza15. Wkrótce pozbawiono go stanowiska w URM16. Na Plenum KC PZPR w maju 1957 r. skrytykował liberalny kurs Gomułki i został usunięty z KC17. Został wówczas dyrektorem Banku Inwestycyjnego18. Jesienią 1963 r. wziął udział w dyskusji nad tezami na IV Zjazd PZPR publikując (w 10 tysiącach egzemplarzy!) broszurę W walce zwycięstwo, bierność i milczenie to zguba. Zarzucił w niej Gomułce zdradę ideałów marksizmu i próbę restauracji kapitalizmu19. Nawiązał wówczas bliski kontakt z ambasadą Albanii, która sfinansowała tę nielegalną publikację. Sam moment przekazywania dwóch walizek z pieniędzmi na warszawskiej ulicy sfotografowała Służba Bezpieczeństwa20. Rozpoczął organizację grupy zwolenników. Należeli do niej zasłużeni działacze ruchu komunistycznego, dawni przyjaciele ze studiów, dziennikarze partyjnych pism, robotnicy-reemigranci z Francji i byli funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa usunięci z jego szeregów po 1956 r21. 5 kwietnia 1964 r. aresztowano ponad sto osób z tej grupy, tysiąc dalszych usunięto z PZPR22. Ich proces rozpoczął się 30 listopada 1964 r., zakończył się w Sądzie Najwyższym wyrokami skazującymi jego towarzyszy na kilkuletnie wyroki więzienia, on sam nie został skazany23. Usunięto go ze stanowiska dyrektora Banku Inwestycyjnego miał dwie godziny na spakowanie się i opuszczenie gabinetu24. 4 grudnia 1965 r. zorganizował w mieszkaniu Czesława Blicharskiego przy Krakowskim Przedmieściu 21 spotkanie inauguracyjne konspiracyjnej Komunistycznej Partii Polski. W jej skład weszli zasłużeni komuniści odsunięci od stanowisk przez W. Gomułkę. Mieszkał wówczas przy Nowym Świecie 25 i był otwarcie inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa25. Wydał odezwę Pod sztandarem marksizmu do walki o socjalizm26. 16 lutego 1966 r. wyjechał do Berlina posługując się albańskim paszportem dyplomatycznym27. Stamtąd pojechał do Tirany. Wydawał tam organ KPP Czerwony Sztandar i kierował nadającym do Polski Radiem Tirana28. Jego partia została rozbita aresztowaniami spowodowanymi przez agenturę29. W połowie lat 70. XX w. rozpoczął krytykę tamtejszego przywódcy Envera Hodży i został osadzony w areszcie domowym30. Po miesiącu starań otrzymał zgodę na azyl polityczny w Chinach31. 1 lipca 1978 r. samolotem przez Bukareszt dotarł do Pekinu32. Kontaktował się z Mao, ale po jego śmierci uznał, że władzę objęli tam rewizjoniści33. W 1983 r. nielegalnie wrócił do Polski34. Uważał Wojskową Radę Ocalenia Narodowego i ówczesne władze PZPR za nieudolne i słabe35. Posługiwał się francuskim paszportem, dysponował sporą ilością twardej waluty i wydał ulotkę Wojsko do koszar! Władza w ręce ludu! 36. 16 listopada 1984 r. został aresztowany. Po sześciu miesiącach przesłuchań na Rakowieckiej został zwolniony37. W 2000 r. opublikował w kilkunastu egzemplarzach pracę Główna przyczyna klęski rewolucyjnego socjalizmu.        
Zmarł w początkach 2010 r. w Warszawie.        
Był żonaty z Jadwigą Gniewkowską (malarką)38.        
Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53-55


1 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

2 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

3 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

4 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

5 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

6 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

7 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

8 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

9 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

10 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

11 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

12 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

13 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

14 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

15 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

16 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

17 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

18 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

19 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53

20 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

21 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

22 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

23 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

24 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

25 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

26 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

27 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

28 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

29 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 54

30 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

31 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

32 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

33 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

34 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

35 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

36 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

37 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 55

38 Kryst Jakub, Twardogłowy awanturnik, Focus Historia 2010 nr 3 s. 53