Z Małopolska w II Wojnie Światowej

PIECH Kazimierz Antoni.  
 Urodzony 11 stycznia 1893 r. w Sanoku. Syn Aleksandra (urodzonego w 1851 r., brązownika,

działacza społecznego i politycznego, zmarłego w 1932 r.) i Józefy z d. Stupnickiej (urodzonej w 1852 r. zmarłej w 1934 r). Miał dwie siostry: Jadwigę (urodzoną w 1881 r., zamężną Prus-Ossowską, zmarłą w 1953 r.) i Aleksandrę (urodzoną w 1884 r., nauczycielkę, zamężną Szajna) oraz braci Mieczysława (urodzonego w 1877, zmarłego w 1891 r.) i Tadeusza (urodzonego w 1893 r. profesora botaniki, oficera, zmarłego w 1944 r.). W gimnazjum współtworzył „Kółko przyrodników”, w którym był zastępcą prezesa. W 1911 r. zdał maturę w C.K. Gimnazjum Męskim w Sanoku. Podjął studia geograficzno- przyrodnicze na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie. W 1912 r. przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński w Krakowie. Od 1912 r. był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół. Należał do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej. Przydzielono go jednostki w Salzburgu. W 1915 r. walczył na froncie włoskim. Dostał się do niewoli rosyjskiej. Wywieziono go w głąb Rosji. W obozach jenieckich prowadził kursy przyrodnicze i geograficzne dla współosadzonych. Po zwolnieniu z obozu i powrocie do Polski wrócił do Sanoka. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej 1918-199. Walczył w obronie Przemyśla. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Dowodził kampanią piechoty. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy w korpusie oficerów piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. Podjął pracę młodszego asystenta w Zakładzie Botanicznym im. Janczeskiego w Katedrze Anatomii i Fizjologii Roślin na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1922 r. obronił pracę doktorską i został starszym asystentem. W latach 1923-1934 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 75. pułku piechoty. Pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. W 1931 r. uzyskał habilitację. Został adiunktem w wydziale botaniki Wydziału Rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W kwietniu 1932 r. otrzymał nominację na stopień profesora nadzwyczajnego anatomii i cytologii roślin oraz histologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Objął kierownictwo Katedry Anatomii i Cytologii Roślin na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był dyrektorem Zakłady Przyrodniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1939-1939 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Acta Societatis Botanicorum Poloniae”. Był redaktorem Sprawozdań Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności, i Aktów Towarzystwa Botanicznego. We wrześniu 1939 r. zaangażował się w organizację pomocy żywnościowej dla pracowników Uniwersytetu Jagiellońskiego. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie Sonderaktion Krakau. Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków). 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku. 8 lutego 1940 r. został zwolniony z obozu. Z obozu wrócił z zapaleniem płuc. Na skutek doświadczeń obozowych chorował na zapalenie stawów, potem na serce. Od 1941 r. pracował w niemieckim Głównym Urzędzie Leśnym. W 1942 r. został na krótko aresztowany po raz drugi. Angażował się w tajne nauczanie.      
Zmarł na skutek pęknięcia aorty 15 kwietnia 1944 r. w Krakowie. Został pochowany na  cmentarzu Rakowickim.           
Był żonaty z Zofią Biały, miał córkę Wandę.          
CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1887/1888 (zespół 7, sygn. 6). Archiwum Państwowe Rzeszów – Oddział Sanok, s. 18; CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42) Archiwum Państwowe Rzeszów – Oddział Sanok, s. 527; Księga małżeństw 1888–1905 Sanok, Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 159; Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 272; Lehnert Seweryn, Spis nauczycieli publicznych szkól powszechnych i państwowych seminariów nauczycielskich oraz spis szkół w okręgu szkolnym lwowskim obejmującym województwa lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie, Lwów 1924, s. 65; Lista strat kultury polskiej, Warszawa 1947, s. 203; Myćka-Kril Maria, Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku, [w:] Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958, Kraków1958, s. 103; Premik Józef, Kazimierz Piech 1893-1944, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego” 1949 t XIX, s. 133-151, [dostęp 2 grudnia 2019]; Rocznik Oficerski 1923, Warszawa 1923, s. 341, 506; 'Rocznik Oficerski 1924, Warszawa 1924, s. 300, 445; 'Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Warszawa 1934, s. 18, 548; 'S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom?http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html [dostęp 19 czerwca 2020]; Sanok. Dzieje miasta, red. Feliks Kiryk, Kraków 1995; Sebastiański Paweł, Kielar Bronisław, Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku, [w:] 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok 2014, s. 146, 149; Sebastiański Paweł, Powstanie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku i jego struktura organizacyjna. Członkowie „Sokoła”. Marian Szajna, [w:] 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok 2014, s. 31; Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1891, Sanok 1891, s. 44; Ślączka Roman, '„Kółko przyrodników” przy Czytelni Gimnazjalnej w Sanoku w latach 1909/1913', [w:] Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958, Kraków 1958, s. 204; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 12; w.z., 'Tragiczna lista strat nauki polskiej', „Dziennik Polski” 1945 nr 48, s. 3; Wroński Tadeusz, 'Kronika okupowanego Krakowa', Kraków 1974, s. 333; XXX Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11, Sanok 1911, s. 41, 56; Zając Edward, Szkice z dziejów Sanoka. Sanok 1998, s. 42;