Z Małopolska w II Wojnie Światowej
PFEIFFER Irena.
Urodzona 23
września 1912 r. w
Szczucinie. W 1931 r. ukończyła
Państwowe Seminarium
Nauczycielskie w Krakowie. W latach 1931-34 uczyła się w klasie fortepianu w Szkole Muzycznej
im. Władysława Żeleńskiego. W 1934 r. złożyła egzamin
państwowy w Państwowym Konserwatorium w Katowicach. W
1934 r. rozpoczęła
działalność pedagogiczną i zorganizowała swój pierwszy chór mieszany przy
świetlicy dla bezrobotnych w
Krakowie. W listopadzie 1939 r. założyła żeński chór „Akord”, który
przez trzy lata dawał
zamknięte koncerty w
szpitalach i schroniskach dla wysiedlonych. Z powodu choroby założycielki i zarazem dyrygentki zawiesił działalność w styczniu 1943 r. Działalność kompozytorską rozpoczęła w 1942. Od 1946 r.
prowadziła chóry w
krakowskich szkołach
muzycznych. Od 1946 do 1952 roku studiowała kompozycję i dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W
latach 1949-1957 prowadziła
chór męski Krakowskiego
Towarzystwa Śpiewaczego
„Echo”. W latach 1955-1972 uczyła w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie,
gdzie zorganizowała
orkiestrę
symfoniczną oraz chór
żeński i kierowała wydziałem pedagogicznym. W 1962 r.
założyła chór męski
„Bard” i pracowała z nim do 1982 r. Od 1966 do 1977 r.
sprawowała opiekę artystyczną nad zespołem polonijnym „The Lira Singers” z Chicago. W latach 1974-1990
była członkiem Komisji do spraw Muzyki
Kościelnej Archidiecezji
Krakowskiej.
Zmarła 6 lipca 1996 r. w Krakowie.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
(1982), Medalem Pro Ecclesia et Pontifice (1988), Nagrodą Prezesa Rady Ministrów (1978),
czterokrotnie Nagrodą
Ministra Kultury i Sztuki (1951, 1959, 1966, 1967), Nagrodą miasta Krakowa (1965),
Nagrodą im. Brata Alberta
(1984), czterokrotnie najwyższymi odznaczeniami Polskiego Związku Chórów i Orkiestr (1963, 1975,
1986, 1988).