Z Małopolska w II Wojnie Światowej
Seyss-Inquart Artur.
Urodzony 22 lipca 1892
r. w Stonarowie na Morawach jako Arthur
Zajtich. W 1907 r. wraz z rodzina
przeprowadził się do Wiednia i sądownie zmienił nazwisko. Studiował prawo na uniwersytecie w Wiedniu. Po
wybuchu I wojny światowej
wstąpił na ochotnika do jednostki Strzelców
Tyrolskich armii austriackiej. Walczył na froncie wschodnim, w Rosji, Rumunii i na froncie włoskim. Wielokrotnie odznaczono go za
odwagę. Został ranny. W 1917 r., w okresie
rekonwalescencji, ukończył studia. W
1921 r. rozpoczął
praktykę
prawniczą. W 1934 r.
wszedł w skład rządu Austrii. W 1938 r. został ministrem spraw wewnętrznych i bezpieczeństwa publicznego. 11 marca 1938 r.
Berlina objął
urząd Kanclerza Austrii.
Wezwał wojska niemieckie do
wkroczenia na terytorium Austrii. Mianowano go namiestnikiem Rzeszy w
Wiedniu1. Od maja 1938 r. był aktywnym członkiem NSDAP, został szefem tak zwanej Marchii Wschodniej (Ostmark) i SS-Gruppenführerem. W maju
1939 r. został mianowany
ministrem bez teki w rządzie
III Rzeszy. We wrześniu 1939
r. został szefem
administracji cywilnej w południowej Polsce2. Był szefem zarządu cywilnego przy naczelnym dowództwie
niemieckim w Polsce. 2 października 1939 r. przyjechał do Krakowa. Od 12 października 1939 r. do maja 1940 r. był zastępcą Generalnego Gubernatora Hansa
Franka3. Przewodniczył
komisji ułaskawień w
Generalnym Gubernatorstwie4. 28 października 1939 r. wziął w Krakowie udział w konferencji Reichsführera SS
Heinricha Himmlera wyższym
dowódcą SS i policji
Friedrichem Wilhelmem Krügerem, szefem dystryktu krakowskiego Otto Wächterem
i komendantem Sipo i SD Wilhelmem Harsterem. 21 kwietnia 1940 r.
brał udział w naradzie u Hansa Franka na temat
wysyłki ludzi na roboty do
Rzeszy5. 16 maja 1940 r. brał udział w
posiedzeniu rządu
Generalnego Gubernatorstwa na temat akcji „AB” 6. Nakazał stosowanie zasady zbiorowej
odpowiedzialności za ataki
na Niemców7. W maju 1940 r. został przeniesiony na stanowisko szefa zarządu cywilnego i komisarza Rzeszy w
Holandii. W maju 1945 r. został aresztowany. Wyrokiem Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze skazano go na karę śmierci.
Został powieszony 16 października 1946 r.
Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy,
Nie oszczędzać
Polski, Warszawa 1962, s. 415; Madajczyk
Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce,
t.2, Warszawa 1970, s. 239; Mianowski Tomasz, Schroniska górskie w Karpatach Polskich w latach
1939-1945, Warszawa 197, s. 32; Piotrowski
Stanisław, Dziennik Hansa Franka, Warszawa 1956, s.
72, 434; Piotrowski Stanisław, Proces Hansa Franka i dowody polskie
przeciw SS, Warszawa 1970, s. 178;
1 Mianowski Tomasz, Schroniska górskie w Karpatach Polskich w latach 1939-1945, Warszawa 197, s. 32;
2 Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Nie oszczędzać Polski, Warszawa 1962, s. 415;
3 Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Nie oszczędzać Polski, Warszawa 1962, s. 415;
4 Piotrowski Stanisław, Proces Hansa Franka i dowody polskie przeciw SS, Warszawa 1970, s. 178;
5 Piotrowski Stanisław, Dziennik Hansa Franka, Warszawa 1956, s. 72;
6 Piotrowski Stanisław, Dziennik Hansa Franka, Warszawa 1956, s. 434;
7 Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t.2, Warszawa 1970, s. 239;
