Z Małopolska w II Wojnie Światowej

WILK Antoni.          
Urodzony 19 grudnia 1876 r. w Pławowicach koło Proszowic. Syn Andrzeja i Franciszki z d. Janowskiej. Od 1890 r. był uczniem III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. 19 czerwca 1899 r. zdał maturę. Podjął studia z matematyki i fizyki Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczęszczał na wykłady z astronomii i meteorologii. W 1903 r. uzyskał absolutorium. Podjął pracę w szkolnictwie. W 1906 r. zdał egzamin nauczycielski. W 1909 r. obronił na Uniwersytecie Lwowskim doktorat z filozofii w zakresie matematyki. Uczył matematyki i fizyki najpierw w Kołomyi, potem w Nowym Sączu i Tarnowie. W 1912 r. przeniósł się do Krakowa. Pracował w męskim Seminarium Nauczycielskim. Od stycznia 1929 r. podjął prace w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.  został zatrudniony od stycznia 1929 roku. Pracował na stanowisku adiunkta katedry astronomii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prowadził wykłady i ćwiczenia z astronomii ogólnej. Odkrył cztery komety okresowe. Został aresztowany 6 listopada 1939 r. w czasie Sonderaktion Krakau. Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków. 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku. 8 lutego 1940 r. został zwolniony z obozu. w stanie skrajnego wyczerpania. Po godzinie 21 nastąpił wyjazd samochodem ciężarowym spod bramy obozowej do odległego o trzydzieści kilometrów Charlottenburga, skąd wyruszył w wygodnym i ciepłym wagonie pulmanowskim w podróż powrotną do Krakowa. Transportu pilnował jeden konwojent.          
Zmarł 14 lutego 1940 r. w Krakowie wskutek przepukliny, której nabawił się w obozie. Wg. Innego źródła zmarł na serce 17 lutego 1940 r. w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.       
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta i amerykańskimi medalami pamiątkowymi American Society of Pacific.          
Brzostkiewicz Stanisław, Komety - ciała tajemnicze, Warszawa 1985, s. 41-42; Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 255; Gwiazdy nad nami, rzecz o Śląskim Planetarium, Katowice 1973; Lista strat kultury polskiej, Warszawa 1947, s.305; S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html [dostęp 19 czerwca 2020]; Schilling Kazimierz, Kosmiczny gość kometa Halleya, Warszawa 1985, s. 64; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 127; Wnuk Włodzimierz, W dwudziestą rocznicę aresztowania profesorów UJ, „Kierunki” 1959 nr 45 s. 6; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 79; w.z., Tragiczna lista strat nauki polskiej, „Dziennik Polski” 1945 nr 48, s. 3; http://krakowianie1939-56.mhk.pl/pl/archiwum,1,wilk,3790.chtm [dostęp 10 grudnia 2020];