Z Małopolska w II Wojnie Światowej
(Utworzył nową stronę „<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View...”) |
|||
| Linia 641: | Linia 641: | ||
<![endif]--> | <![endif]--> | ||
| − | '''<span | + | '''<span>WOZNY</span>''' Johann'''<span>.</span>''' |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | <span | + | <span>Pochodził |
z Hanoweru. Przed wojną pracował jako rządca majątku na Śląsku. Po przyjeździe | z Hanoweru. Przed wojną pracował jako rządca majątku na Śląsku. Po przyjeździe | ||
do Krakowa mieszkał z żoną przy ul. Siemiradzkiego 20 na parterze. Był tłumaczem | do Krakowa mieszkał z żoną przy ul. Siemiradzkiego 20 na parterze. Był tłumaczem | ||
| − | w podreferacie IV A 2 krakowskiego Gestapo. Współpracował stale z Egonem Christiansenem. | + | w podreferacie IV A 2 krakowskiego Gestapo. Współpracował stale z [[CHRISTIANSEN_Egon|Egonem Christiansenem]]. |
Brał łapówki za interwencje o zwolnienia aresztowanych. Więźniowie nazywali go „Ptosek”. | Brał łapówki za interwencje o zwolnienia aresztowanych. Więźniowie nazywali go „Ptosek”. | ||
Prowadził przesłuchania w sprawie „grupy śląskiej” Związku Odwetu w Krakowie. Bił | Prowadził przesłuchania w sprawie „grupy śląskiej” Związku Odwetu w Krakowie. Bił | ||
| Linia 657: | Linia 655: | ||
Prusa. W sierpniu 1941 r. służył w więzieniu Montelupich. Zorganizowano na | Prusa. W sierpniu 1941 r. służył w więzieniu Montelupich. Zorganizowano na | ||
niego nieudany zamach. W 1944 r. dostał się w ręce partyzantów w rejonie | niego nieudany zamach. W 1944 r. dostał się w ręce partyzantów w rejonie | ||
| − | Obidowej.</span> | + | Obidowej.</span> |
| − | <span | + | <span>Był |
| − | żonaty.</span> | + | żonaty.</span> |
| − | <span | + | <span>Archiwum |
Muzeum Krakowa, ''Ankieta 104/R/82''; Archiwum Muzeum Krakowa, ''Ankieta 112/R/82''; | Muzeum Krakowa, ''Ankieta 104/R/82''; Archiwum Muzeum Krakowa, ''Ankieta 112/R/82''; | ||
Bratko Józef, ''Gestapowcy,'' Kraków 1985, s. 79, 181, 184, 185; Kurkiewicz | Bratko Józef, ''Gestapowcy,'' Kraków 1985, s. 79, 181, 184, 185; Kurkiewicz | ||
Wanda, ''Za murami Monte'', Kraków 1968, s. 59, 70, 168; Piątkowska Antonina, | Wanda, ''Za murami Monte'', Kraków 1968, s. 59, 70, 168; Piątkowska Antonina, | ||
| − | ''Wspomnienia oświęcimskie'', Kraków 1977, s. 28, 42; Stachiewicz Piotr, ''„Parasol”. | + | ''Wspomnienia oświęcimskie'', Kraków 1977, s. 28, 42; Stachiewicz Piotr, ''„Parasol”.'' |
| − | Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej'', | + | Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej'','' |
Warszawa 1981, s. 641; </span> | Warszawa 1981, s. 641; </span> | ||
Wersja z 15:27, 1 lut 2024
WOZNY Johann.
Pochodził z Hanoweru. Przed wojną pracował jako rządca majątku na Śląsku. Po przyjeździe do Krakowa mieszkał z żoną przy ul. Siemiradzkiego 20 na parterze. Był tłumaczem w podreferacie IV A 2 krakowskiego Gestapo. Współpracował stale z Egonem Christiansenem. Brał łapówki za interwencje o zwolnienia aresztowanych. Więźniowie nazywali go „Ptosek”. Prowadził przesłuchania w sprawie „grupy śląskiej” Związku Odwetu w Krakowie. Bił bykowcem przesłuchiwaną Elwirę Hoffman. Bił w czasie przesłuchania Wandę Mysłakowską. W 1941 r. przesłuchiwał Wandę Zak „Wanda”. W lutym 1941 r. przesłuchiwał Irenę Gontarską „Rena”. Bił w czasie przesłuchań w maju 1941 r. Marię Kuśnierz „Maria K.”. 13 lipca 1941 r. brał udział w aresztowaniu rodziny kapitana Prusa. W sierpniu 1941 r. służył w więzieniu Montelupich. Zorganizowano na niego nieudany zamach. W 1944 r. dostał się w ręce partyzantów w rejonie Obidowej.
Był żonaty.
Archiwum Muzeum Krakowa, Ankieta 104/R/82; Archiwum Muzeum Krakowa, Ankieta 112/R/82; Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 79, 181, 184, 185; Kurkiewicz Wanda, Za murami Monte, Kraków 1968, s. 59, 70, 168; Piątkowska Antonina, Wspomnienia oświęcimskie, Kraków 1977, s. 28, 42; Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej, Warszawa 1981, s. 641;
