Z Małopolska w II Wojnie Światowej

WOZNY Johann.

Pochodził z Hanoweru. Przed wojną pracował jako rządca majątku na Śląsku. Po przyjeździe do Krakowa mieszkał z żoną przy ul. Siemiradzkiego 20 na parterze. Był tłumaczem w podreferacie IV A 2 krakowskiego Gestapo. Współpracował stale z Egonem Christiansenem. Brał łapówki za interwencje o zwolnienia aresztowanych. Więźniowie nazywali go „Ptosek”. Prowadził przesłuchania w sprawie „grupy śląskiej” Związku Odwetu w Krakowie. Bił bykowcem przesłuchiwaną Elwirę Hoffman. Bił w czasie przesłuchania Wandę Mysłakowską. W 1941 r. przesłuchiwał Wandę Zak „Wanda”. W lutym 1941 r. przesłuchiwał Irenę Gontarską „Rena”. Bił w czasie przesłuchań w maju 1941 r. Marię Kuśnierz „Maria K.”. 13 lipca 1941 r. brał udział w aresztowaniu rodziny kapitana Prusa. W sierpniu 1941 r. służył w więzieniu Montelupich. Zorganizowano na niego nieudany zamach. W 1944 r. dostał się w ręce partyzantów w rejonie Obidowej.

Był żonaty.

Archiwum Muzeum Krakowa, Ankieta 104/R/82; Archiwum Muzeum Krakowa, Ankieta 112/R/82; Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 79, 181, 184, 185; Kurkiewicz Wanda, Za murami Monte, Kraków 1968, s. 59, 70, 168; Piątkowska Antonina, Wspomnienia oświęcimskie, Kraków 1977, s. 28, 42; Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej, Warszawa 1981, s. 641;