Z Małopolska w II Wojnie Światowej


WYJADŁOWSKI Leonard.         
Urodzony 24 października 1916 r. w Racławicach[1]. W 1935 r. zgłosił się na ochotnika do służby w 4. pułku piechoty w Kielcach[2]. Po zakończeniu służby w Osowcu pozostał w służbie stałej[3] w Korpusie Ochrony Pogranicza[4]. Latem 1939 r. odbywał kurs spadochronowy w Bydgoszczy, którego nie ukończył z powodu wybuchu wojny[5]. 12 września 1939 r. wrócił do swojej jednostki w Stołpcach[6]. Mianowano go w stopniu kaprala[7] dowódcą placówki Korpusu Ochrony Pogranicza w Łozowiczach koło Nieświeża[8]. Nocą 16 na 17 sierpnia placówka została otoczona przez Sowietów – broniła się przez trzy doby. Dostał się do niewoli sowieckiej[9]. Osadzono go początkowo w więzieniu w Nowogródku[10], a potem w obozie w Kozielsku[11]. Ponieważ cały czas twierdził, że jest podoficerem rezerwy 11 listopada 1939 r. [12] przekazano go Niemcom[13]. Został osadzony w Stalagu w Turyngii[14]. W lipcu[15] lub sierpniu 1941 r. zbiegł ze Stalagu w Rzeszy[16]. Od lutego 1942 r. należał do Armii Krajowej[17]. Używał pseudonimu „Ziemia”. Do połowy 1943 r. był uczniem tajnych kompletów przy liceum handlowym w Krakowie[18]. Utrzymywał kontakty konspiracyjne z szefem BIP inspektoratu krakowskiego Tadeuszem Kotem[19]. W czerwcu 1943 r. został szefem łączności Obwodu Miechów Armii Krajowej[20]. O listopada 1943 do sierpnia 1944 r. był dowódcą Kedywu Obwodu Olkusz Armii Krajowej[21]. 23 lipca 1944 r. dowodził akcją w miasteczku Wolbrom[22], a później w Skale[23]. W sierpniu i wrześniu 1944 r.[24] dowodził kompanią „Warszawa” podlegającą od sierpnia 1944 r. Samodzielnemu Batalionowi Szturmowemu „Suszarnia”[25]. Jego oddział kwaterował 18 sierpnia 1944 r. w Cisiej Woli[26]. Od września 1944 w stopniu porucznika[27] był adiutantem dowódcy Samodzielnego Partyzanckiego Batalionu Szturmowego „Suszarnia” 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej[28]. Od 1945 r. pracował w Państwowej Centrali Chemicznej. W marcu 1945 r. osadzono go w krakowskim więzieniu Montelupich[29]. Wywieziony do obozu internowanych w Krasnowdzku transportem z Krakowa w dniach 24 marca do 23 kwietnia 1945 r[30]. Był tam dowódcą 2. kompanii internowanych[31]. Przeniesiono go do kopalni w rejonie Groznego[32]. W listopadzie 1947 r. został odesłany do Polski[33]. Mieszkał we Wrocławiu, pracował w hurtowni maki[34] i studiował na Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu[35]. W grudniu 1948r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie[36]. Po trzech latach śledztwa – zwolniono go[37]. Przez 27 lat pracował fizycznie w spółdzielczości[38].
Współpracował ze Stefanem Rzeźnikiem[39]. Był członkiem zlikwidowanego Zarządu Miejskiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[40]. W sierpniu 1989 r. w stopniu kapitana stanął na czele Zarządu Stowarzyszenia b. żołnierzy Inspektoratu „Maria”[41]. Od 2 lipca 1990 r. był sekretarzem Zarządu Krakowskiego Okręgu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej[42]. Na stopień majora został awansowany 26 marca 1993 r. w Krakowie[43]. Później awansowano go na stopień podpułkownika.       
Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari[44], Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (16 lutego 1992 r.)[45], Krzyżem Walecznych[46].        
Był żonaty, miał syna Piotra[47].         
IPN Kr 010/10268 Grupowa sprawa ewidencyjno-obserwacyjna Rzeźnik Stefan, Bomba Marian; (d), Zjazd żołnierzy „Marii”, „Dziennik Polski” 1989 nr 192 s. 1; Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54; Inspektor Kedywu przewodniczącym Zarządu, Dziennik Polski 1990 nr 153 s. 2; j.r., Zadośćuczynienie po latach, „Dziennik Polski” 1992 nr 40 s. 9; Kot Tadeusz, Oni walczyli o Polskę!, „W marszu 1939-1945” nr 11 s. 62; Małopolski Słownik Biograficzny Uczestników Działań Niepodległościowych 1939-1956 t. 3; Kraków 1998, s. 63; Nareszcie. Nominacje oficerskie, „Informator nr 14 ŚZŻAK Inspektorat „Maria, s. 11; Piwowarski Stanisław, O samodzielnym partyzanckim batalionie „Suszarnia” 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej, „Informator ŚZŻAK Inspektoratu Maria” 1993 nr 15, s. 6; Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.; Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397; T.M. List do redakcji Gazety Krakowskiej z 8 grudnia 2003 r [kwestionujący wszystkie informacje podane w artykule Mariana Satały]; Thugutt Bohdan, Wspomnienia z okresu internowania w ZSRR 1945 – 1948, Kraków 1993, mps., s. 8, 13, 91; Wyjadłowski Leonard, Niezwykły list, „Informator nr 14 ŚZŻAK Inspektorat „Maria”, s. 8;<span style="mso-bidi-font-size:12.0pt; line-height:150%" />



[1] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[2] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[3] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[4] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[5] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[6] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[7] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[8] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[9] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[10] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[11] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[12] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[13] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[14] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[15] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[16] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[17] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[18] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[19] Kot Tadeusz, Oni walczyli o Polskę!, „W marszu 1939-1945” nr 11 s. 62;

[20] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[21] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[22] Małopolski Słownik Biograficzny Uczestników Działań Niepodległościowych 1939-1956 t. 3; Kraków 1998, s. 63;

[23] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[24] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[25] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[26] Piwowarski Stanisław, O samodzielnym partyzanckim batalionie "Suszarnia" 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej, „Informator ŚZŻAK Inspektoratu Maria” 1993 nr 15, s. 6;

[27] Stachiewicz Piotr, „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1981, s. 397;

[28] (d), Zjazd żołnierzy „Marii”, „Dziennik Polski” 1989 nr 192 s. 1;

[29] Thugutt Bohdan, Wspomnienia z okresu internowania w ZSRR 1945 – 1948, Kraków 1993, mps.

[30] Wyjadłowski Leonard, Niezwykły list, „Informator nr 14 ŚZŻAK Inspektorat „Maria”, s. 8;

[31] Thugutt Bohdan, Wspomnienia z okresu internowania w ZSRR 1945 – 1948, Kraków 1993, mps.

[32] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[33] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[34] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[35] Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej, Wawrzeńczyce 1983, s. 54;

[36] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[37] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[38] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[39] IPN Kr 010/10268 Grupowa sprawa ewidencyjno-obserwacyjna Rzeźnik Stefan, Bomba Marian, t. 4, k. 20, Doniesienie „Witka”, 15 XI 1966 r.

[40] IPN Kr 010/10268 Grupowa sprawa ewidencyjno-obserwacyjna Rzeźnik Stefan, Bomba Marian, t. 1, k. 215 Notatka służbowa, 17 IV 1965 r.;

[41] (d), Zjazd żołnierzy „Marii”, „Dziennik Polski” 1989 nr 192 s. 1;

[42] Inspektor Kedywu przewodniczącym Zarządu, Dziennik Polski 1990 nr 153 s. 2;

[43] Nareszcie. Nominacje oficerskie, "Informator nr 14 ŚZŻAK Inspektorat "Maria", s. 11;

[44] Thugutt Bohdan, Wspomnienia z okresu internowania w ZSRR 1945 – 1948, Kraków 1993, mps.

[45] j.r., Zadośćuczynienie po latach, „Dziennik Polski” 1992 nr 40 s. 9;

[46] Satała Marian, Wydaje się, że to fantazja, „Gazeta Krakowska z 13 maja 2003 r.;

[47] Małopolski Słownik Biograficzny Uczestników Działań Niepodległościowych 1939-1956 t. 3; Kraków 1998, s. 63;