Z Małopolska w II Wojnie Światowej

ZÖRNER Ernst Otto Emil.        
Urodzony 27 czerwca 1895 r. w Nordhausen. Ukończył szkołę ludową, gimnazjum realne w Braunschweig i trzyletnią szkołę zawodową. Przez trzy semestry studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Hanowerze. W 1914 r. zgłosił się na ochotnika na front. Pod koniec wojny w stopniu porucznika dowodził kompanią. W 1918 r. służył na granicy wschodniej w rejonie Gdańska. W 1919 r. podjął pracę urzędniczą. W 1922 r. wstąpił do NSDAP, był współzałożycielem partii w Brunszwiku. W 1924 r. został właścicielem palarni kawy w Braunschweig i sklepu spożywczego. Po reaktywacji legalnej NSDAP w 1925 r. otrzymał legitymację członkowską z numerem 3218. W lutym 1928 r. został pierwszym radnym miejskim z ramienia NSDAP w Brunszwiku. W 1930 r. wybrano go do landtagu w Brunszwiku, a we wrześniu 1930 r. został jego prezydentem. W 1932 r. wybrano go do Reichstagu. 21 marca 1933 r. został mianowany jego wiceprezesem. W sierpniu 1933 r. mianowano go burmistrzem Drezna1. Był osobistym znajomym Josepha Goebbelsa2. Pomagał w dojściu do władzy Adolfowi Hitlerowi3. Na przełomie lat 1936/37 oskarżono go malwersacje finansowe, ale nie stracił stanowiska. Mianowano go na stanowisko zastępcy Alberta Speera. Zasiadał w Prezydium Izby Sztuk Pięknych Rzeszy. Odwiedzał Kraków przed wojną4. 23 września 1939 r. przyjechał do Krakowa5 i tego dnia został mianowany Stadtkommissar der Stadt Krakau (Komisarzem Miasta Krakowa)6. 29 września 1939 r. mianowano go stadthauptmannem Krakowa7. 25 października 1939 r. powołał 20 osobową Radę Przyboczną8. Na pierwszym posiedzenie Rady Przybocznej Miasta Krakowa 27 października 1939 r. oświadczył, że Rada „ma spełniać jedynie rolę łącznika pomiędzy społeczeństwem Krakowa a zarządem niemieckim w charakterze wyjaśniającym”. 4 grudnia 1939 r. zarządził konfiskatę żydowskich samochodów i motocykli9. 11 stycznia 1940 r. zarządził konfiskatę u Polaków radioodbiorników10. 21 lutego 1940 r. został przeniesiony na stanowisko gubernatora Dystryktu Lublin11. Nakazał rozebranie pomnika Jana Kochanowskiego w Lublinie12. 10 kwietnia 1943 r. został odwołany ze stanowiska gubernatora Dystryktu Lublin13 i przeniesiony do Organizacji Todt w Rzeszy. Wg. niepotwierdzonych danych pod koniec wojny na terenie Protektoratu Czech i Moraw popełnił samobójstwo.        
25 marca 1960 r., na wniosek córki, został sądownie uznany za zmarłego w dniu 31 grudnia 1945 r.        
Był dwukrotnie żonaty, miał córkę        
Bieberstein Aleksander, Zagłada Żydów w Krakowie, Kraków 1985, s. 27; Bogdanowski Wincenty, Okupacja - pierwsze dni, „Kraków” 1986 nr 3 s. 36; Gawęda Stanisław, Uniwersytet Jagielloński w okresie II wojny światowej, Kraków 1986, s. 22; Grabowski Jan, Zarząd Miejski w czasie okupacji, „Rocznik Krakowski” 1948 s. 6, 8; Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t.1, Warszawa 1970, s. 110; Wójcikowski Włodzimierz, Wojenne losy dzieł Matejki, Lublin 1972, s. 122; Zonik Zygmunt, Skarb katów z Majdanka, Warszawa 1988, s. 22;

---

1 Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t.1, Warszawa 1970, s. 110;

2 Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t.1, Warszawa 1970, s. 110;

3 Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t.1, Warszawa 1970, s. 110;

4 Bogdanowski Wincenty, Okupacja - pierwsze dni, „Kraków” 1986 nr 3 s. 36;

5 Gawęda Stanisław, Uniwersytet Jagielloński w okresie II wojny światowej, Kraków 1986, s. 22;

6 Bogdanowski Wincenty, Okupacja - pierwsze dni, „Kraków” 1986 nr 3 s. 36;

7 Grabowski Jan, Zarząd Miejski w czasie okupacji, „Rocznik Krakowski” 1948 s. 6;

8 Grabowski Jan, Zarząd Miejski w czasie okupacji, „Rocznik Krakowski” 1948 s. 8;

9 Bieberstein Aleksander, Zagłada Żydów w Krakowie, Kraków 1985, s. 27;

10 Bieberstein Aleksander, Zagłada Żydów w Krakowie, Kraków 1985, s. 27;

11 Grabowski Jan, Zarząd Miejski w czasie okupacji, „Rocznik Krakowski” 1948 s. 6;

12 Wójcikowski Włodzimierz, Wojenne losy dzieł Matejki, Lublin 1972, s. 122;

13 Zonik Zygmunt, Skarb katów z Majdanka, Warszawa 1988, s. 22;