Z Małopolska w II Wojnie Światowej

ZAPAŁA Julian.

Urodzony 1 lutego 1904 r. Na stopień kapitana w korpusie oficerów artylerii został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 r. Wiosną 1939 r. służył na stanowisku dowódcy 4. baterii II dywizjonu 4. pułku artylerii ciężkiej stacjonującego w Tomaszowie Mazowieckim. Dowodził oddziałem partyzanckim „Lampart” Armii Krajowej w Gorcach. Używał pseudonimu „Lampart”. Jego oddział działał w rejonie Nowy Targ - Nowy Sącz – Limanowa – Piwniczna. Mianowano go na stanowisko dowódcy IV batalionu 1. pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej. Współpracował z sowieckimi oddziałami partyzanckimi Aleksieja Botiana „Alosza” i Piotra Tichonowa. 5 października 1944 r. w imieniu dowódcy pułku majoraAdama Stabrawy „Borowy” pertraktował z Afanasijem Gładilinem „Grisza”. Od 18 do 20 października 1944 r. jego batalion walczył z niemiecką ekspedycją pacyfikującą Ochotnicę. Wytłumaczył pułkownikowi Iwanowi Zołotarowi system zaopatrywania oddziałów partyzanckich wyznaczając mu jako rejon rekwizycji żywności miejscowości Konina Wielka i Poręba. W grudniu 1944 r. dowodził potyczką z niemiecką ekspedycją pacyfikacyjną na polanie Kotlarka. Dowodził spaleniem mostu przez Dunajec w Maniowach. Po wojnie spotykał się po kryjomu z Józefem Kurasiem gdy ten leżał chory w Nowym Targu już po jego nominacji na stanowisko w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Dolata Bolesław, Jurga Tadeusz, Walki zbrojne na ziemiach polskich. 1939 – 1945, Warszawa 1970, s. 288; Kijewska Jadwiga, Sanojca Antoni, Schemat organizacyjny SZP-ZWZ-AK 1939 – 1945, „Dzieje Najnowsze” 1980 nr 3 s. 178; Paczyńska Irena, Radzieckie formacje partyzanckie w Polsce południowej, „Dzieje Najnowsze” 1973 nr 4 s. 174; Rybka Ryszard, Stepan Kamil, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006, s. 180, 751; Tuszyński Waldemar, Pomoc dla wielkiej ofensywy, „Za Wolność i Lud” 1985 nr 5 s. 7; Wanicki Andrzej, Nie wolno mi milczeć, Orzeł Biały Miesięcznik Zrzeszenia WiN 2000 nr 5 s. 10; Wnuk Włodzimierz, Walka podziemna na szczytach, Warszawa 1980, s. 199, 200, 209, 245; Zając Stanisław, W pobliżu siedziby Hansa Franka, Warszawa 1986, s. 85, 168;