Z Małopolska w II Wojnie Światowej

(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]-->'''ZAWADZKI Włodzimierz'''. Był członkiem Komuni...”)
 
 
Linia 3: Linia 3:
 
   <o:AllowPNG/>
 
   <o:AllowPNG/>
 
  </o:OfficeDocumentSettings>
 
  </o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->'''ZAWADZKI Włodzimierz'''.
+
</xml><![endif]-->'''ZAWADZKI Włodzimierz'''.  
  
Był członkiem Komunistycznej Partii Polski. Współorganizował Polska Partię Robotniczą w siedleckim. Używał pseudonimu '''„Jasny”'''. Mianowano go na stopień majora Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Kierował Okręgiem Siedlce Polskiej Partii Robotniczej. Do lutego 1944 r. przebywał w Warszawie. Od [[1944_marzec|marca]] do sierpnia 1944 r. był sekretarzem Komitetu Obwodowego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. W lipcu 1944 r. brał udział w odprawie w Warszawie. [[1944_lipiec_13|13 lipca 1944]] r. w Podlesicach uczestniczył w odbiorze sowieckiego zrzut zaopatrzenia. Od [[1944_lipiec_25|25 lipca 1944]] r. działał w lasach chroberskich. W [[1944_sierpień|sierpniu 1944]] r. organizował Konferencję Obwodową Polskiej Partii Robotniczej w Miechowie. [[1944_sierpień_15|15 sierpnia 1944]] r. razem z 1. Brygadą Armii Ludowej Ziemi Krakowskiej przeszedł linię frontu (dzień wcześniej kazał rozbić wszystkie butelki z wódką w taborach Brygady) w rejonie Stopnicy. Po przejściu frontu pełnił funkcję sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Rzeszowie. Od 20 stycznia 1945 r. ponownie sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. Odwołano go z tego stanowiska w kwietniu 1945 r.
+
Był członkiem Komunistycznej Partii Polski. Współorganizował Polska Partię Robotniczą w siedleckim. Używał pseudonimu '''„Jasny”'''. Mianowano go na stopień majora Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Kierował Okręgiem Siedlce Polskiej Partii Robotniczej. Do lutego 1944 r. przebywał w Warszawie. Od [[1944 marzec|marca]] do sierpnia 1944 r. był sekretarzem Komitetu Obwodowego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. W lipcu 1944 r. brał udział w odprawie w Warszawie. [[1944 lipiec 13|13 lipca 1944]] r. w Podlesicach uczestniczył w odbiorze sowieckiego zrzut zaopatrzenia.&nbsp;Desantowano wówczas grupę porucznika [http://www.malopolskawiiwojnie.pl/index.php?title=JANCZAK_Antoni Antoniego Janczaka] "Antek" z ludowego Wojska Polskiego. Od [[1944 lipiec 25|25 lipca 1944]] r. działał w lasach chroberskich. W [[1944 sierpień|sierpniu 1944]] r. organizował Konferencję Obwodową Polskiej Partii Robotniczej w Miechowie. [[1944 sierpień 15|15 sierpnia 1944]] r. razem z 1. Brygadą Armii Ludowej Ziemi Krakowskiej przeszedł linię frontu (dzień wcześniej kazał rozbić wszystkie butelki z wódką w taborach Brygady) w rejonie Stopnicy. Po przejściu frontu pełnił funkcję sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Rzeszowie. Od 20 stycznia 1945 r. ponownie sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. Odwołano go z tego stanowiska w kwietniu 1945 r.  
  
 
Bieszczanin Zygmunt, ''Dni walki,'' Warszawa 1965, s. 90; Drożdżak Artur, ''Historycy o motywach i szwadronach śmierci'', „Rzeczpospolita” 1998 nr 302 s. 13; Garas Józef Bolesław, ''Czołówka ląduje w mroku'', Warszawa 1981, s. 4; Księżarczyk Franciszek, ''Droga w ogniu'', Warszawa 1966, s. 254, 288, 313; Sławecki Ryszard, ''Manewr, który ocalił Kraków'', Kraków 1971, s. 79; Ważniewski Władysław, ''Bój o Republikę Pińczowską 1944'', Warszawa 1972, s. 86; Ważniewski Władysław, ''Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945'', Warszawa 1969, s. 172; Zając Józef, ''Toczyły się boje'', Warszawa 1965, s. 234, 257, 289;
 
Bieszczanin Zygmunt, ''Dni walki,'' Warszawa 1965, s. 90; Drożdżak Artur, ''Historycy o motywach i szwadronach śmierci'', „Rzeczpospolita” 1998 nr 302 s. 13; Garas Józef Bolesław, ''Czołówka ląduje w mroku'', Warszawa 1981, s. 4; Księżarczyk Franciszek, ''Droga w ogniu'', Warszawa 1966, s. 254, 288, 313; Sławecki Ryszard, ''Manewr, który ocalił Kraków'', Kraków 1971, s. 79; Ważniewski Władysław, ''Bój o Republikę Pińczowską 1944'', Warszawa 1972, s. 86; Ważniewski Władysław, ''Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945'', Warszawa 1969, s. 172; Zając Józef, ''Toczyły się boje'', Warszawa 1965, s. 234, 257, 289;

Aktualna wersja na dzień 18:12, 16 wrz 2023

ZAWADZKI Włodzimierz.

Był członkiem Komunistycznej Partii Polski. Współorganizował Polska Partię Robotniczą w siedleckim. Używał pseudonimu „Jasny”. Mianowano go na stopień majora Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej. Kierował Okręgiem Siedlce Polskiej Partii Robotniczej. Do lutego 1944 r. przebywał w Warszawie. Od marca do sierpnia 1944 r. był sekretarzem Komitetu Obwodowego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. W lipcu 1944 r. brał udział w odprawie w Warszawie. 13 lipca 1944 r. w Podlesicach uczestniczył w odbiorze sowieckiego zrzut zaopatrzenia. Desantowano wówczas grupę porucznika Antoniego Janczaka "Antek" z ludowego Wojska Polskiego. Od 25 lipca 1944 r. działał w lasach chroberskich. W sierpniu 1944 r. organizował Konferencję Obwodową Polskiej Partii Robotniczej w Miechowie. 15 sierpnia 1944 r. razem z 1. Brygadą Armii Ludowej Ziemi Krakowskiej przeszedł linię frontu (dzień wcześniej kazał rozbić wszystkie butelki z wódką w taborach Brygady) w rejonie Stopnicy. Po przejściu frontu pełnił funkcję sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Rzeszowie. Od 20 stycznia 1945 r. ponownie sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Krakowie. Odwołano go z tego stanowiska w kwietniu 1945 r.

Bieszczanin Zygmunt, Dni walki, Warszawa 1965, s. 90; Drożdżak Artur, Historycy o motywach i szwadronach śmierci, „Rzeczpospolita” 1998 nr 302 s. 13; Garas Józef Bolesław, Czołówka ląduje w mroku, Warszawa 1981, s. 4; Księżarczyk Franciszek, Droga w ogniu, Warszawa 1966, s. 254, 288, 313; Sławecki Ryszard, Manewr, który ocalił Kraków, Kraków 1971, s. 79; Ważniewski Władysław, Bój o Republikę Pińczowską 1944, Warszawa 1972, s. 86; Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 172; Zając Józef, Toczyły się boje, Warszawa 1965, s. 234, 257, 289;