Z Małopolska w II Wojnie Światowej

ZIĘBA Adam „Kibic”, „Orlątko” (1923 - 1944), żołnierz Armii Krajowej        
Urodzony 23 marca 1923 r. w Sieteszy w pow. przeworskim. Syn Jana i Felicji z d. Cyper. Szkołę powszechną ukończył w Sieteszy. Do 1939 r. ukończył trzy klasy gimnazjalne w Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Łańcucie. Należał do drużyny harcerskiej zorganizowanej przy tym Gimnazjum. W 1942 r., w tajnym nauczaniu, ukończył czwarta klasę gimnazjalną i zdał małą maturę. 12 sierpnia 1941 r. złożył przysięgę w Placówce Kańczuga Związku Walki Zbrojnej. Od 1941 r. był referentem propagandy Placówki Kańczuga Związku Walki Zbrojnej, a od czerwca 1942 do czerwca 1943 r. referentem oświatowym. Z ramienia ks. Józefa Stefańskiego „Burski” był organizatorem tajnego nauczania w zakresie szkoły średniej. Od 1941 r. kolportował gazetkę „Odwet”, której cały nakład odbierał z głównej skrytki i dostarczał na punkt rozdzielczy, gdzie była dzielona na poszczególne obwody Inspektoratu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej Przemyśl. W 1943 r. ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych. Został awansowany na stopień kaprala podchorążego. Od 1942 r., jako żołnierz dywersji, brał udział w wielu akcjach zbrojnych i dywersyjnych m. in. w zwalczaniu konfidentów i kolaborantów. 26 maja 1943 r. został aresztowany w Kańczudze przez komendanta miejscowego posterunku policji granatowej Rybarczyka . Pistolet, który miał w czasie aresztowania odebrał od niego na posterunku i ukrył policjant Mikicki – żołnierz Armii Krajowej. Przewieziony przez policjantów Kuszaja i Gielca do Jarosławia, został przekazany w ręce gestapo, które po dwudziestocztero godzinnym przesłuchaniu zwolniło go. W jesieni 1943 r. został skierowany w lasy janowskie do oddziału partyzanckiego Franciszka Przysiążniaka „Ojciec Jan”, a następnie na teren Obwodu Przemyśl Armii Krajowej. Na terenie Obwodu Przemyśl Armii Krajowej został zastępcą dowódcy plutonu sabotażowo - dywersyjnego (Kedywu). W 1944 r. dowodził dywersją kolejową na terenie całego Obwodu Przemyśl Armii Krajowej. 27 maja 1944 r. wybrał się po amunicję dla swoich żołnierzy, zmagazynowaną w schronie w Wacławicach. Po drodze w Orzechowcach natknął się na gestapo i żandarmerię niemiecką, z którą doszło do walki.        
Zginął 27 maja 1944 r. w walce z żandarmerią niemiecką w Orzechowcach pod Przemyślem. Osaczony przez żandarmerię, będąc ciężko ranny, rozerwał się granatem. Po zajęciu Przemyśla przez wojska sowieckie jego zwłoki ekshumowano i w sierpniu 1944 r. pochowano w Przemyślu na cmentarzu wojskowym.        
Pośmiertnie został mianowany na stopień podporucznika.        
IPN Kr, Ewidencja Placówki ZWZ - AK Kańczuga. Archiwum Placówki „Kazimierz”; Lista poległych i zmarłych [w:] Szare Szeregi. Harcerze 1939 - 1945, T. III, Warszawa 1988 [podana błędna data i miejsce śmierci 26 stycznia 1944]; Maksymowicz A., Dywersja w placówce „Kazimierz” – Kańczuga, „Okruchy Wspomnień. Z Lat Walki i Martyrologii AK” nr 4/8, Kraków 1993; Maksymowicz A., Tajne nauczanie w Kańczudze w latach 1939 – 1944, „Okruchy Wspomnień. Z Lat Walki i Martyrologii AK” nr 11, Kraków 1994; Różański J., Przemyśl w latach drugiej wojny światowej [w:] Tysiąc lat Przemyśla. Zarys historyczny. Cz. II, Warszawa - Kraków 1974; Rudak J., Akcja „Burza” w Przemyskiem, „Biuletyn AK. Związku Żołnierzy AK” nr 11, Kraków 1994, s. 7 - 8, 10; (AZ) [A. Zagórski], Ludzie Rzeszowszczyzny, „Dziennik Polski” nr 13(7133), wyd. ABC, 17 I 1967; Informacje Jana Zięby (ojca).