Z Małopolska w II Wojnie Światowej

11 lipca 1944 r.

Około godziny 9,20 zespół uderzeniowy batalionu „Parasol” Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej (Stanisław Leopold „Rafał” – dowódca akcji, Janusz Bernatowicz „Bartek”, Zofia Carnelli-Jasieńska „Ina”, Wojciech Czerwiński „Orlik”, Stefan Dyź „Pikuś”, Elżbieta Dziembowska „Dewajtis”, Halina Grabowska „Zeta”, Stanisław Huskowski „Ali”, Tadeusz Karczewski „Wierzba”, Przemysław Kardaszewicz „Akszak”, Jerzy Kołodziejski „Zeus”, Aleksander Kunicki „Rayski”, Jerzy Małow „Rek”, Bogusław Niepokój „Storch”, Zdzisław Poradzki „Kruszynka”, Antoni Sakowski „Mietek”, Eugeniusz Schielberg „Dietrich”, Maria Stypułkowska-Chojecka „Kama”, Józef Szczepański „Ziutek”, Wojciech Świątkowski „Korczak”, Tadeusz Ulankiewicz „Warski”, Jerzy Zborowski „Jeremi” oraz NN „Ada”, NN „Dzidzia” i NN „Otwocki”) zaatakował w rejonie Placu Kossaka w Krakowie samochód Wilhelma Koppego, wyższego dowódcy SS i policji w Generalnym Gubernatorstwie. Zginął oficer Wehrmachtu (adiutant Koppego) i przypadkowy przechodzień – Niemiec. Żołnierze Armii Krajowej odskoczyli z miejsca akcji bez strat.

Zespół uderzeniowy batalionu „Parasol” Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej wracający z Krakowa po nieudanym zamachu na Wilhelma Koppego pod Udorzem został zaatakowany przez oddział żandarmerii. W walce zginęli Wojciech Czerwiński „Orlik” i Stanisław Huskowski „Ali”, ranni w ręce niemieckie dostali się Bogusław Niepokój „Storch”, Tadeusz Ulankiewicz „Warski” i Halina Grabowska „Zeta”. Pięciu innych rannych zdołało oderwać się od przeciwnika.