Z Małopolska w II Wojnie Światowej

BLIZIŃSKI Józef Franciszek.    
Urodzony 10 marca 1827 r. w Warszawie. Syn Augustyna Franciszka (urodzonego w 1796 r.) i Marianny Heleny Zakrzewskiej (urodzonej w 1799 r.). Miał brata (poległego w 1863 r. w powstaniu styczniowym). Od 1845 r. mieszkał w Choceniu na Kujawach. W 1854 r. przeprowadził się do Warszawy. Uczęszczał na kursy prawnicze. Działalność literacką rozpoczął w okresie studenckim. Debiutował w 1860 r. wierszowaną komedią Imieniny opublikowaną w „Gazecie Codziennej”. Po powstaniu styczniowym 1863 r. został na krotko osadzony w więzieniu. Po zwolnieniu z więzienia mieszkał na Kujawach. W 1873 r. przeprowadził się ponownie do Warszawy. W 1876 r. zaczął prowadzić gospodarstwo w Bóbrce w rejonie Sanoka. W 1877 otrzymał pierwszą nagrodę w krakowskim konkursie dramatycznym za komedię Pan Damazy. W związku z nietrafionymi chybionymi w wydobycie ropy naftowej zbankrutował. W 1888 r. osiedlił się w Krakowie.      
Zmarł 29 kwietnia 1893 r. w Krakowie.           
Od 1876 r. był żonaty z Pelagią Sokołowską, miał syna Alfonsa.