Z Małopolska w II Wojnie Światowej

MOLL Otto Herman Wilhelm.      
Urodzony 4 marca 1915 r. w Hohen Schönberg w pobliżu Kalkhorst w Meklemburgii. Ukończył zawodową szkołę ogrodniczą. W 1933 r. wstąpił do ochotniczej organizacji Arbeitsdienst w Velten. W maju 1935 r. został kandydatem na członka SS przy pułku SS-Totenkopfstandarte „Brandenburg” w stacjonującym w Oranienburgu na północ od Berlina. 16 listopada 1936 r. został przyjęty do SS. Od 1938 do 1941 r. służył na stanowisku szefa komanda ogrodniczego w KL Sachsenhausen. 2 maja 1941 r. został przeniesiony do KL Auschwitz-Birkenau na stanowisko nadzorcy komanda rolniczych. Więźniowie nazywali go „Cyklopem” za względu na sztuczną gałkę jednego oka. Przeniesiono go na stanowisko komendanta kompanii karnej. Gdy uruchomiono komory gazowe w Birkenau (tzw. Bunkry nr. 1 i 2) został dowódcą Sonderkommanda, które zajmowało się kremacją ciał ofiar w specjalnych dołach, położonych niedaleko komór gazowych. Wszędzie wyróżniał się szczególnym sadyzmem wobec więźniów. Od września 1943 do maja 1944 r. był kierownikiem podobozów Fürstengrube(gdy doszło do ucieczki z podobozu zwołał apel, wybrał kilku więźniów i osobiście ich zastrzelił bez żadnego śledztwa), a później Gleiwitz I. W maju 1944 r. został mianowany w stopniu SS-Hauptscharführera, kierownikiem wszystkich krematoriów w KL Birkenau. Kierował też pracą żydowskiego Sonderkommanda, zmuszonego do pracy w krematoriach. Był autorem planu przewidującego zbombardowanie krematoriów w Birkenau z powietrza i oskarżenia o to Aliantów (plan został wykryty przez podziemie obozowe i ujawniony, dlatego Niemcy zrezygnowali z jego realizacji). 22 lipca 1944 r. (wg innych źródeł – błędnie - w marcu 1944 r.) wywołał imiennie z kolumny roboczej po apelu wieczornym Romana Śliwę „Weber”, komendanta IV Krakowskiego Obwodu Gwardii Ludowej Polskiej Partii Robotniczej, i zastrzelił go. Po zakończeniu likwidacji węgierskich Żydów, powrócił na stanowisko kierownika podobozu Gleiwitz I. W styczniu 1945 roku nadzorował ewakuację więźniów marszem pieszym na zachód. W lutym 1945 r. przydzielono go do służby w Kaufering I, podobozie KL Dachau. I tu okrutnie znęcał się nad podległymi mu więźniami. W maju 1945 r. został schwytany i osądzony przez amerykański Trybunał Wojskowy w pierwszym procesie załogi KL Dachau. 13 grudnia 1945 r. został skazany na karę śmierci.   
Powieszono go 26 maja 1946 r. w War Criminal Prison no 1 w Landsberg am Lech.      
Odznaczony Krzyżem Zasługi Wojennej I klasy z mieczami.        
IPN Kr 1/2227 Seweryn Józef, Moja walka i praca, mps. 1989, s. 13-14; Moll, Otto Herman Wilhelm – TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-29].