Z Małopolska w II Wojnie Światowej

PLATER Ireneusz.   
Wywodził się z zasłużonej dla Polski rodziny. Był kapitanem żandarmerii Wojska Polskiego w stanie spoczynku[1]. W pierwszych tygodniach okupacji niemieckiej podpisał Volkslistę[2]. 9 listopada 1939 r. przyjechał do Krakowa. Zamieszkał przy ulicy Orląt 17[3]. Nawiązał kontakty z okupacyjną administracją. Niemcy przekazali mu zarząd fabryki gwoździ Baumingera przy ul. Grzegórzeckiej[4]. Donosił gestapo na ukrywających się oficerów Wojska Polskiego[5]. Jesienią 1940 r. w Związku Odwetu zapadła decyzja o jego likwidacji. 6 listopada[6](lub wg innych źródeł 6 grudnia[7]) 1940 r. patrol Związku Odwetu pobił go przed drzwiami jego domu.  
Zmarł w grudniu 1940 r. w szpitalu nie odzyskując przytomności.       
Dąbrowa-Kostka Stanisław, Sabotaż i dywersja, „Kierunki” 1970 nr 38 s. 10; Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 54; Jankowski Stanisław Maria, Żołnierze z „Zielonego”, Warszawa 1979, s. 18;