Z Małopolska w II Wojnie Światowej

STRECKENBACH Bruno Heinrich.        
Urodzony 7 lutego 1902 r.1 w Hamburgu2. Był z pochodzenia Austriakiem (?)3. W 1930 r. został członkiem NSDAP4. W 1931 r. wstąpił na stanowisko oficerskie w SS5. Był szefem Gestapo w Hamburgu. Został awansowany na stopień SS-Brigadeführera6. We wrześniu 1939 r. dowodził Einsatzgruppe I „Wien”7. Na czele Einsatzgruppe I „Wien” dotarł 6 września 1939 r. do Krakowa8. 8 września 1939 r. nakazał oznaczenie Gwiazdą Dawida sklepów żydowskich9. Rozporządzenie to podpisał nazwiskiem Ruckenbach10. 20 września 1939 r. na cztery dni wyjechał do Przemyśla w celu inspekcji placówek Sipo i SD rozmieszczanych wzdłuż linii demarkacyjnej z Sowietami na rzece San11. Miał stopień generała majora policji12. 27 września 1939 r. nakazał zorganizowanie żydowskich Rad Starszych (Ältestenräte) i dokonanie spisu ludności żydowskiej Krakowa. 3 października 1939 r. przekazał obowiązki dowódcy Einsatzgruppe I „Wien” SS-Sturmbannführerowi Walterowi Huppenkothenowi i objął stanowisko pierwszego z kolei szefa Sipo (Policji Bezpieczeństwa) i SD (Służby Bezpieczeństwa) w Generalnym Gubernatorstwie13. Od 26 października 1939 r. był dowódcą Sipo (Policji Bezpieczeństwa) w Generalnym Gubernatorstwie14. 31 października 1939 r. zakomunikował Gubernatowi Generalnemu Hansowi Frankowi, iż Heinrich Himmler życzy sobie usunięcia wszystkich Żydów z terenów włączonych do Rzeszy15. Opracował plan germanizacji ziem włączonych do Rzeszy obejmujący wysiedlenie wszystkich Żydów do Generalnego Gubernatorstwa, przesiedlenie tam miliona Polaków i wysiedlenie 4 milionów robotników przymusowych w głąb Rzeszy16. 5 listopada 1939 r. przeniósł się z Łodzi do Krakowa. Z polecenia Gubernatora Generalnego Hansa Franka od marca 1940 r. kierował „Akcją AB”17. 30 maja 1940 r. meldował Gubernatorowi Generalnemu Hansowi Frankowi o przebiegu „Akcji AB”18. Meldował 10 lipca 1940 r. o zakończeniu „Akcji AB” Gubernatorowi Generalnemu Hansowi Frankowi. Jesienią 1940 r. doprowadził do utworzenia gett żydowskich19. 14 stycznia 1941 r. przeniesiono go na stanowisko szefa Departamentu I (organizacyjno-personalnego) Reichssicherheitshauptamt (Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy)20. Od 4 czerwca do 22 grudnia 1942 r. był szefem Reichssicherheitshauptamt. Miał stopień SS-Gruppenführera21. W późniejszych latach dowodził 8. Dywizją Kawalerii SS „Florian Geyer”. W 1945 r. dostał się w Kurlandii do sowieckiej niewoli22. W 1952 r. został skazany na 25 lat więzienia23. Zwolniono go z łagru po wizycie kanclerza Konrada Adenauera w ZSRS24. W 1955 r. wyjechał do Republiki Federalnej Niemiec25.        
Zmarł 28 października 1977 r.        
Posiadał „pierścień trupiej czaszki” i honorową szpadę SS26.        
60 lat od wybuchu II wojny światowej, „Dziennik Polski” 1999 nr 200 s. 41; Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 22, 25; Borodziej Włodzimierz, Terror i polityka, Warszawa 1985, s. 32, 159; Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Nie oszczędzać Polski, Warszawa 1962, s. 124, 164; Czerpak Stanisław, Wroński Tadeusz, Ulica Pomorska 2, Kraków 1972, s. 10, 12, 15; Dąbrowa-Kostka Stanisław, Instalacja i początki funkcjonowania hitlerowskiego policyjnego aparatu terroru, [w:] Wrzesień 1939 roku i początki okupacji ..., Warszawa 1979, s. 74; Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 10, 11; Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce. t.1, Warszawa 1970, s. 496;Piotrowski Stanisław, Dziennik Hansa Franka, Warszawa 1956, s. 54-57, 81;

---

1 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 11;

2 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 22;

3 Madajczyk Czesław, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce. t.1, Warszawa 1970, s. 496;

4 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 22;

5 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 22;

6 Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Nie oszczędzać Polski, Warszawa 1962, s. 164;

7 Czerpak Stanisław, Wroński Tadeusz, Ulica Pomorska 2, Kraków 1972, s. 10

8 Dąbrowa-Kostka Stanisław, Instalacja i początki funkcjonowania hitlerowskiego policyjnego aparatu terroru, [w:] Wrzesień 1939 roku i początki okupacji ..., Warszawa 1979, s. 74;

9 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 11;

10 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 10

11 Dąbrowa-Kostka Stanisław, Instalacja i początki funkcjonowania hitlerowskiego policyjnego aparatu terroru, [w:] Wrzesień 1939 roku i początki okupacji ..., Warszawa 1979, s. 74;

12 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 11;

13 Czerpak Stanisław, Wroński Tadeusz, Ulica Pomorska 2, Kraków 1972, s. 12

14 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 11;

15 Piotrowski Stanisław, Dziennik Hansa Franka, Warszawa 1956, s. 81;

16 Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Nie oszczędzać Polski, Warszawa 1962, s. 124;

17 Piotrowski Stanisław, Dziennik Hansa Franka, Warszawa 1956, s. 54-57;

18 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 17;

19 Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 11;

20 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 25;

21 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 22;

22 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 25;

23 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 25;

24 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 25;

25 Borodziej Włodzimierz, Terror i polityka, Warszawa 1985, s. 159;

26 Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 22;