Z Małopolska w II Wojnie Światowej

Bobrowski Mieczysław.                     
Urodzony 2 lutego 1877 r. w Dobrowodach. Syn Józefa i Marii z d. Topan. W 1898 r. wstąpił do Polskiej Partii Socjal-Demokratycznej. W 1903 r. został wybrany przewodniczącym krakowskiej grupy Związku Krawców i Pokrewnych Zawodów w Austrii. Od 16 października do 1 listopada 1904 r. był delegatem Krakowa na IX Kongres Polskiej Partii Socjal-Demokratycznej w Krakowie. W latach 1905 - 1906 brał czynny udział w strajkach robotników krawieckich. W okresie 1905 - 1914 był redaktorem „Gazety Krawieckiej” i współpracownikiem „Naprzodu”. Od 1907 r. działał w krakowskiej Kasie Chorych. Jako członek Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy przerzucał ulotki socjalistyczne do Królestwa Polskiego. W dniach 6 - 8 grudnia 1913 r. uczestniczył w XIII Kongresie Polskiej Partii Socjal-Demokratycznej w Krakowie. W latach 1913 - 1914 był członkiem Komitetu Obwodowego Polskiej Partii Socjal-Demokratycznej dla Galicji Zachodniej. W maju 1914 r. został wybrany na zastępcę przewodniczącego krakowskiego Komitetu Polskiej Partii Socjal-Demokratycznej. Z chwilą wybuchu I wojny światowej zmobilizowano go do armii austriackiej. Był ranny na froncie. Od maja 1918 do maja 1919 r. pełnił funkcję sekretarza Organizacji Górników Solnych w Wieliczce i działał w Centralnym Związku Górników. W okresie 1919 - 1925 był członkiem Komisji Centralnej Związków Zawodowych. W 1920 r. został członkiem komitetu redakcyjnego „Biuletynu Biura Socyalno-Politycznego”. Od 1921 r. pełnił funkcję sekretarza Związku Górników. W 1922 r. został wybrany w skład zarządu Uniwersytetu Ludowego im. A. Mickiewicza w Krakowie. Wtedy też rozpoczął pracę w Ubezpieczalni Społecznej. W listopadzie 1923 r. uczestniczył w starciach ulicznych robotników z policją i wojskiem w Krakowie. W lipcu 1924 r. został wybrany na stanowisko przewodniczącego Okręgowej Komisji Związków Zawodowych w Krakowie. W latach 1924 - 1926 był członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej w Krakowie. W okresie 1927 - 1935 pracował na stanowisku wicedyrektora Kasy Chorych w Nadwornej. Został zwolniony z pracy. Przeniósł się do Krakowa. Zamieszkał przy ul. św. Sebastiana. Przeszedł na emeryturę. W latach 1937 - 1938 pozostawał członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej w Krakowie. Od 1937 r. działał w Związku Zawodowym Pracowników Przemysłu Chemicznego. W 1938 r. wybrano go wiceprzewodniczącym krakowskiej Rady Związków Zawodowych. Od września 1939 r. współdziałał przy tworzeniu struktur konspiracyjnych. 18 października 1939 r. uczestniczył w spotkaniu z gen. Michałem Karaszewiczem-Tokarzewskim w Krakowie przy próbie utworzenia Wojewódzkiej Rady Politycznej. Po aresztowaniu przez gestapo został zwolniony jako inwalida wojenny armii austriackiej (po spotkaniu w szeregach niemieckiej policji kolegi z wojska). Od 11 listopada 1939 r., będąc zastępcą przewodniczącego Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej w Krakowie, podjął działalność w konspiracyjnych strukturach Polskiej Partii Socjalistycznej Wolność - Równość - Niepodległość. Był skarbnikiem Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej Wolność Równość Niepodległość. Używał pseudonimu „Mieciu”. Od kwietnia 1941 r. jako przewodniczący Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej Wolność Równość Niepodległość współpracował z Teresą Lasocką i Adamem Rysiewiczem, przekazując materiały dotyczące KL Auschwitz - Birkenau. Prowadził komórkę fałszowania dokumentów. W swoim mieszkaniu zorganizował skrzynkę kontaktową Rady Pomocy Żydom „Żegota”. W 1944 r. nakazał Władysławowi Wójcikowi przekazanie kartoteki ludzi podejrzewanych o współpracę z Niemcami Jadwidze Rysiewicz dla Komendanta Okręgu GL.         
Zmarł 18 września 1945 r. w Krakowie (wg informacji Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego miało to miejsce w 1947 r.).                                                       
Był żonaty z Marią.                                     
IPN Kr 010/10268 Grupowa sprawa ewidencyjno-obserwacyjna Rzeźnik Stefan, Bomba Marian; IPN Kr 111/3157 Władysław Wójcik s. Józefa, Władysław Dziadoń s. Jana, Zdzisław Brablec s. Zygmunta, b. żołnierze WRN z czasów okupacji podejrzani o nielegalne przechowywanie broni i rozpowszechnianie fałszywych wiadomości na szkodę Polski Ludowej; Duraczyński Eugeniusz, Socjaliści polscy 1939 – 1941, „Dzieje Najnowsze” 1978 nr 2; Jarowiecki Jerzy, Konspiracyjna prasa w Krakowie w latach okupacji hitlerowskiej 1939 - 1945, Kraków 1986; Kłodziński Stanisław, Raport komórki więziennej Delegatury Rządu z 1944 roku o Pawiaku, Oświęcimiu, Majdanku, „Najnowsze Dzieje Polski” 1968 nr 12; Kto kim w drugiej Rzeczypospolitej, red. Jacek Majchrowski, Warszawa 1994; Mariańscy Maria i Mieczysław, Wśród przyjaciół i wrogów. Poza gettem w okupowanym Krakowie, Kraków 1988; Ne cedat Academia …, Kraków 1975; Ostasz Grzegorz, Krakowska Okręgowa Delegatura Rządu na Kraj 1941 – 45, Rzeszów 1996; Pluta-Czachowski Kazimierz, Fundamenty konspiracji, Cz. 3, „Kierunki” 1981 nr 39; Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1, red. Feliksa Tycha, Warszawa 1978;