Z Małopolska w II Wojnie Światowej

CEKIERA Stanisław.                                 
Urodzony 27 stycznia lub 27 września 1902 r. w Nowej Górze, pow. Chrzanów. Był synem kowala, miał liczne rodzeństwo. Ukończł szkołę powszechną. Praktykował u krawca. Uczęszczał do szkoły wieczorowej. Został powołany do zasadniczej służby wojskowej, którą odbył w Krakowie. Pozostał w Krakowie. Pracował jako krawiec. W 1929 r. wstąpił do PPS. Został sekretarzem Komitetu Dzielnicowego Kraków-Podgórze PPS. W 1933 r. wszedł do egzekutywy Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Krakowie. Był zwolennikiem współpracy z komunistami. 10 grudnia 1933 r. został wybrany do Rady Miasta Krakowa. W styczniu 1934 r. ponownie wszedł do OKR PPS. W latach 1934-1935 był sekretarzem Komitetu Dzielnicowego PPS Kraków-Podgórze. W styczniu 1935 r. złożył mandat w OKR PPS. Zapowiedział bojkot tego gremium w dalszych pracach jego Komitetu Dzielnicowego. Zorganizował dwie konferencje Komitetów Dzielnicowych z pominięciem OKR PPS. W sierpniu 1935 r. wszedł do Rady związków Zawodywhc. W listopadzie 1935 r. sąd partyjny zawiesił go na pół roku i zakazał wystąpień publicznych. Jego macierzysta organizacja w Podgórzu nie uznała decyzji sądu partyjnego wybierając go ponownie na stanowisko sekretarza. Wiosną 1936 r. został wybrany na stanowisko zastępcy sekretarza Rady Związków Zawodowych. Postulował nawiązanie współpracy z żydowskimi związkami zawodowymi. W marcu 1936 r. współorganizował strajki krakowskie. W 1938 r. został ponownie wybrany do OKR PPS. Działał w Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego. W grudniu 1938 r. został wybrany do Rady Miasta Krakowa. Aresztowano go za działalność komunistyczną. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Dostał się pod Lwowem do niewoli. Uciekł z obozu i przez zieloną granicę wrócił w styczniu 1940 r. do Krakowa. Wg części żródeł już od 11 listopada 1939 r. był członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej Wolnośc Równość Niepodległość w Krakowie. Organizował komitety fabryczne Polskiej Partii Socjalistycznej Wolność Równość Niepodległość. Używał pseudonimu „Wąsaty”. Założyciel Rady Zakładowej w Kablu. W 1942 r. wszedł do Okręgowego Komitetu Robotniczego. Wpadł z całą Radą Zakładową. „Kabla”. Wg niepotwierdzonych danych w chwili aresztowania w listopadzie 1943 r. na Placu Wolnica miał przy sobie paczkę konspiracyjnych gazetek.               
Zginął bez wieści. Wg niepotwierdzonych danych otruł się cyjankiem potasu, który zawsze przy sobie nosił.   
AUJ 1991/016 praca doktorska Andrusikiewicz Janusz, Socjalistyczne podziemie w Polsce południowej w okresie II wojny światowej, Kraków 1991, s. 689, 690; IPN Kr 010/10268 Grupowa sprawa ewidencyjno-obserwacyjna Rzeźnik Stefan, Bomba Marian; IPN Kr 0179/1470 Florek Bolesław, Wybrane problemy działalności PPS-WRN na terenie województwa krakowskiego (1939-1959). Praca dyplomowa napisana pod kierunkiem mjr dr Zbigniewa Kalenieckiego w Wyższej Szkole Oficerskiej im. F. Dzierżyńskiego w Legionowie, 1981, s. 17; IPN Kr 111/3157 Władysław Wójcik s. Józefa, Władysław Dziadoń s. Jana, Zdzisław Brablec s. Zygmunta, b. Żołnierze WRN z czasów okupacji podejrzani o nielegalne przechowywanie broni i rozpowszechnianie fałszywych wiadomości na szkodę Polski Ludowej; Pilch Andrzej, Dzieje ruchu robotniczego w Krakowskiem 1918-1939, Kraków 1987, t. II s. 12, 98, 112, 163, 165, 166, 169, 173, 201, 202, 204, 240, 271, 276, 279, 289, 301, 304; Wieliczka. Dzieje miasta (do roku 1980), red. Stanisław Gawęda, Antoni Jodłowski, Józef Piotrowicz, Kraków 1990, s. 268;