Z Małopolska w II Wojnie Światowej

KÖRNER Rudolf Fritz.

Służył w drezdeńskim Gestapo. Przeniesiono go do Lipska, później do Krakowa. Zamieszkał przy ul. Józefitów. Przeniósł się na Reichstrasse (dziś Królewska) 58. W stopniu SS-Sturmscharführer (później SS-Untersturmführera), sekretarza kryminalnego (później Kriminaloberkomissar) był kierownikiem sekcji IVA1b (później podreferatu IV A 2) krakowskiego gestapo. Bił więźniów podczas przesłuchań. Używał nazwisk Izydor Kawula i Teodor Duży. Więźniowie przezywali go „Theo”. Od 19 czerwca do 7 lipca 1942 r. codziennie torturował w czasie przesłuchań Krystynę Makowską. Wywiózł z getta dr E. Engelsteina z narzeczoną. Wiosną 1943 r. wraz z Maxem Grosskopfem aresztował w Bochni około 50 Żydów legitymujących się fałszywymi paszportami zagranicznymi (przewieziono ich do więzienia Montelupich, a następnie rozstrzelano w KL Płaszów). Osobiście rozstrzelał na Montelupich tureckiego Żyda Milka Schorra. Prowadził śledztwo w sprawie podgórskiego Roju Szarych Szeregów. W czasie przesłuchania zadeptał 19 listopada 1943 r. na śmierć Mieczysława Barycza „Lis”. Tego samego 19 listopada 1943 r. aresztował Halinę Dziedzic „Alina” i później znęcał się nad nią w czasie przesłuchania. Dowodzeni przez niego gestapowcy, przy współudziale Juliana Appela i Maurycego Diamanda, aresztowali 11 grudnia 1943 r. w Krakowie Janinę Pałasińską. Na przełomie 1943 i 1944 r. zwolnił za okupem członków Narodowych Sił Zbrojnych. 9 stycznia 1944 r. torturował Tadeusza Śliwińskiego. Prowadził śledztwo w sprawę Kierownictwa Konspiracyjnej Produkcji Broni „Ubezpieczalnia". Aresztował w kwietniu 1944 r. małżeństwo Annę i Tadeusza Hamplów. Aresztował 30 kwietnia 1944 r. Juliana Schustera „Wir”. W czasie przesłuchania połączonego z torturami w maju 1944 r. pokazywał Julianowi Schusterowi „Wir” rozszyfrowaną listę odznaczeniową „Ubezpieczalni”. W pierwszej połowie 1944 r. aresztował Józefa Półgroszka „Józek”. Współorganizował grupy dywersyjne wzorowane na strukturach Armii Krajowej do pozostawienia na tyłach Sowietów. 17 stycznia 1945 r. podpalił budynek archiwum krakowskiego Gestapo przy ul. Pomorskiej 10 i wyjechał z Krakowa.

Archiwum Muzeum Krakowa, Ankieta 140/R/82; Bieberstein Aleksander, Zagłada Żydów w Krakowie, Kraków 1985, s. 84; Bratko Józef, Gestapowcy, Kraków 1985, s. 86, 91, 97, 225, 232; Czerpak Stanisław, Wroński Tadeusz, Ulica Pomorska 2, Kraków 1972, s. 18; Dąbrowa-Kostka Stanisław, W okupowanym Krakowie, Warszawa 1972, s. 148; Hein Wincenty, Jakubiec Czesława, Montelupich, Kraków 1985, s. 33, 123, 125, 295, 302, 443; Jankowski Stanisław Maria, Steny z ulicy Mogilskiej, Kraków 1977, s. 146; Kopczuk Włodzimierz, Wilamowski Jacek, Misja Alfreda Spilkera, „Za Wolność i Lud” 1988 nr 40 s. 6; Przewoźnik Andrzej, Ubezpieczalnia. Montownia nr 5 przy ul. Mogilskiej 97. Wsypa, Kraków 1983, s. 21; Skrobecki Czesław, Podgórski pluton dywersyjny „Alicja” Szarych Szeregów w Krakowie, Kraków 1983, s. 20; Śliwiński Tadeusz, Periturus, Kraków 1979, s. 29; Zając Stanisław, Krakowski styczeń 1945, „Za Wolność i Lud” 1985 nr 3 s. 6;