Z Małopolska w II Wojnie Światowej

KLINICKI Maksymialian. 

Urodzony 13 stycznia 1916 w Brodnicy[1]. We wrześniu 1939 r. był żołnierzem 4. Dywizji Piechoty[2]. Brał udział w obronie Przemyśla[3]. Przeszedł na Węgry, gdzie został internowany[4]. Zbiegł z obozu[5]. Przedostał się na Bliski Wschód[6]. Od maja 1940 r. służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich w Syrii[7]. Brał udział w walkach o Tobruk i Ghazalę[8]. Ukończył Szkołę Podchorążych[9]. Został mianowany na stopień podporucznika[10]. Zgłosił się do służby w okupowanym Kraju. We Włoszech przeszkolono go w dywersji[11]. 14 lutego 1944 r. został zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej[12]. Skoczył do Polski 30 maja 1944 r.[13] na placówkę „Paszkot 1” 7 km na północ od Łańcuta[14]. 15 lipca 1944 r. przydzielono go do krakowskiego Kedywu Armii Krajowej[15]. Używał pseudonimu „Wierzba”. Początkowo był fryzjerem w oddziale partyzanckim „Grom”[16]. 31 lipca 1944 r. objął stanowisko dowódcy oddziału partyzanckiego „Grom”[17]. Od sierpnia 1944 r. był dowódcą 3. kompanii Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała”[18]. Dowodził oddziałem „Grom-Skok” w bitwie pod Goszczą[19]. Pełnił obowiązki dowódcy Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała”[20]. 28 sierpnia 1944 r. przyjął do swojej 3. kompanii „Skok-Grom” w Sadkach Januarego Klaję „Grunwald” i Konrada Nitzschkego „Konar”, którzy odeszli z oddziału „Błyskawica”[21]. W grudniu 1944 r. po rozformowaniu Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała” objął dowództwo oddziału „Błyskawica”[22]. Zachorował i został przewieziony do Maszyc, gdzie przetrwał do wkroczenia Rosjan[23]. W 1945 r. był zastępcą dowódcy Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała”[24]. Otrzymał pismo od NN „Tura” informujące o go niesubordynacji NN „Sowy”[25].        
Zmarł 11 grudnia 1984 r. w Brodnicy[26].      
Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy (nr 13542[27]), trzykrotnie Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami[28].       
Nitzschke Konrad, Wspomnienia z AK (oprac. Do druku Zbigniew Labe), „Okruchy Wspomnień z lat walki i martyrologii AK”, ŚZŻAK Oddział Kraków Wschód nr 29, s. 69; Nuszkiewicz Ryszard, Uparci, Warszawa 1983, s. 222, 237, 291; Odznaczeni orderem Virtuti Militari klasy V w latach 1939-1945, „Informator światowego Związku Żołnierzy AK” 1995, s. 18; Tucholski Jędrzej, Cichociemni, Warszawa 1989, s. 173, 219, 336; Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 285;