Z Małopolska w II Wojnie Światowej
PIWOWARSKI Julian.
Urodzony 5 stycznia 1883 r. w Kalinie Wielkiej. Pracował kolejno jako pomocnik pisarza gminnego w Pilicy, Jangrodzie, Chrobrzu, Bejscach. W latach 1905 -1919 był pisarzem gminnym w Boszczynku. W 1919 r. wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast” i został inspektorem samorządu gminnego w sejmiku powiatowym w Miechowie. Przeszedł do Stronnictwa Ludowego. Był członkiem zarządu powiatowego w Miechowie. Od 1920 do 1929 r. wydawał pismo „Sad i Pasieka”. Od 1923 r. prowadził gospodarstwo rolne. Także w 1923 r. został kustoszem Muzeum Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Miechowie. W latach 1929 - 1932 był burmistrzem Miechowa. Działał w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem i Obozie Zjednoczenia Narodowego. W latach 1935 – 1942 był wójtem gminy Wielko-Zagórze. W 1938 r. wybrano go na stanowisko prezesa Naczelnego Związku Towarzystwa i Organizacji Pszczelniczych. Od listopada 1939 r. należał do Tajnej Armii Polskiej. Używał pseudonimu „Stachiewicz”. W organizacji był kierownikiem pionu administracyjno-cywilnego komendy Obwodu Miechów. Współpracował w akcjach sabotażowych. Kierował Konfederacją Zbrojną w gminie. Dostarczał blankietów dowodów osobistych dla potrzeb konspiracji. W lipcu 1941 r. przeszedł do Związku Walki Zbrojnej. Zamiast dostarczyć żądanych przez Niemców 650 ludzi do wysyłki na roboty do Rzeszy dostarczył trzech, którzy zgłosili się dobrowolnie. Otrzymywał groźby zesłania do obozu koncentracyjnego i kary pieniężne za niedostarczanie wykazów osób podlegających poborowi do Służby Budowlanej. W rezultacie 30 października 1943 r. zwolniono go ze stanowiska wójta Wielko-Zagórza. Pracował jako nauczyciel. Działał w kwatermistrzostwie Obwodu Miechów Armii Krajowej. Ostrzegł komunistę Mariana Dowkanta „Mały” i Jana Szczepańskiego „Ojciec Szymon” z Polskiej Wojskowej Organizacji Rewolucyjnej przed aresztowaniem. Opiekował się wysiedleńcami z poznańskiego. Był prezesem Powiatowego Komitetu Samopomocy. Po 1945 r. pracował społecznie. W 1948 r. ponownie został burmistrzem Miechowa.
Był żonaty, miał syna Stanisława (członka Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, historyka).
Grzywacz-Świtalski Łukasz, Z walk na Podkarpaciu, Warszawa 1971, s. 61, 66, 71, 74; Guzik Józef, Działacze i partyzanci Ziemi Miechowskiej 1939-1945, Wawrzeńczyce 1983, s. 44; Michta Norbert, Pozostawmy spór młodszym historykom, „Za Wolność i Lud” 1985, nr 6 s. 6; Michta Norbert, Wspomnienia znad Nidzicy, Warszawa 1970, s. 141; Ważniewski Władysław, Walki partyzanckie nad Nidą 1939 – 1945, Warszawa 1969, s. 19;
