Z Małopolska w II Wojnie Światowej

RUDNICKI Klemens.

Urodzony 28 marca 1897 r. w Żydaczowie. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionu Wschodniego generała Józefa Hallera. Brał udział w wojnie 1918-1920 w szeregach 2. pułku szwoleżerów Rokitniańskich. Został awansowany na stopień podpułkownika dyplomowanego służby stałej. We wrześniu 1939 r. dowodził 9. pułkiem ułanów Małopolskich. Po zakończeniu kampanii wrześniowej nie poszedł do niewoli. Pertraktował w Warszawie z małymi organizacjami konspiracyjnymi w sprawie ich scalenia ze Związkiem Walki Zbrojnej. Używał pseudonimu „Józef”. Do Krakowa przyjechał w drugiej połowie października 1939 r. wraz z pułkownikiem Tadeuszem Marianem Komorowskim „Korczak”. Współorganizował Związek Walki Podziemnej. W grudniu 1939 r. uczestniczył w zjeździe konspiracyjnych organizacji w Krakowie. Był współtwórcą konspiracyjnej organizacji KaeRGe w Krakowie. Został przeniesiony do Lwowa. Był aresztowany przez NKWD. Zwolniono go po traktacie Sikorski-Majski w 1941 r. W stopniu generała dywizji był w maju 1944 r. zastępcą dowódcy 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Dowodził natarciem na San Angelo w rejonie Monte Cassino. W bitwie o Bolonię dowodził Grupą Pancerną „RUD”. Został mianowany na stanowisko dowódcy 2. Warszawskiej Dywizji Pancernej we Włoszech. Przeniesiono go na stanowisko dowódcy 1. Dywizji Pancernej w czasie okupacji Niemiec. Po wojnie pozostał w Anglii. Był prezesem Rady Organizacji Kombatanckich, prezesem Wojska i kanclerzem Kapituły Orderu Virtuti Militari. Jako konserwator dzieł sztuki pracował dla galerii brytyjskich (m. in. odrestaurował plafon w pałacu Moore Park).

Zmarł 12 sierpnia 1992 r. w Londynie, pochowany 17 października 1992 roku na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w kwaterze 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich.

Odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Abraham Roman, Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1966 nr 4, s. 226; BG, Werbel żałobny dla Generała, „Czas Krakowski” 1992 nr 295; Nekrolog Klemensa Rudnickiego, „Dziennik Polski” 1992 nr 244, s. 4; Paczkowski Alfred, Lekarz nie przyjmuje - ankieta cichociemnego, Warszawa 1981, s. 48; Pluta-Czachowski Kazimierz, Fundamenty konspiracji, „Kierunki” 1981 nr 37, s. 9; Romeyko Marian, Ze wspomnień attaché wojskowego, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1960 nr 2, s. 274; Szarota Tomasz, Stefan Rowecki Grot, Warszawa 1985, s. 150; Sztumberk-Rychter Tadeusz, Artylerzysta piechurem, Warszawa 1968, s. 89; Zmarł generał Rudnicki, „Dziennik Polski” 1992 nr 189, s. 2;